Psema Pou Nihtose - Dimitris Basis & Nicos Terzis

Τι κι αν πέρασα φωτιές και κύματα, Όλα τα βήματα με οδηγούν ξανά σε σένα Θα κανα τα πάντα για χατήρι σου Από τα χείλη σου να κρατηθώ, κι ας είναι ψέμα. Ζω για σένα με σένα τι θ απογίνω Δεν το γνωρίζω μα όλες τις φωτιές θα σβήνω Και όσα κύμματα έρθουν θα τα αποφύγω Γιατί είσαι πιο όμορφη και λαμπερή απ'τον Ήλιο. Σαν τον άνεμο μελτέμι και με τύλιξες Έτσι ένιωσα όταν με πρωτοφίλησες Και στο γαλάζιο το Αιγαίο των ματιών σου. Για πάντα χάθηκα και την καρδιά μου νίκησες. Τι κι αν πέρασα φωτιές και κύματα, Όλα τα βήματα με οδηγούν ξανά σε σένα Θα" κανα τα πάντα για χατήρι σου Από τα χείλη σου να κρατηθώ, κι ας είναι ψέμα. Και στα σοκάκια του έρωτα βρεθήκαμε Και τον εζήσαμε παρέα τον γευτήκαμε. Πέρασε ο καιρός φουρτούνες όταν ήρθανε Ήταν πολλές και δυνατές και δεν αργήσανε Να μας χτυπήσουνε όμως το κράτησα. Το τιμόνι στα δύσκολα δεν το άφησα Για σένα μόνο για σένα που αγάπησα. Γιατί είσαι θάλασσα και μέσα σου ναυάγησα. Τι κι αν πέρασα φωτιές και κύματα, Όλα τα βήματα με οδηγούν ξανά σε σένα Θα" κανα τα πάντα για χατήρι σου Από τα χείλη σου να κρατηθώ, κι ας είναι ψέμα. Γιατί είσαι η μόνη που ξεχώρισα απ'τα πλήθη Κι αν είσαι ψέμα να γίνεις παραμύθι. Κι αν είσαι η αλήθεια μου αν μείνεις μες τα στήθια μου Για σένα θα γραφτούνε οι πιο ωραίοι μύθοι. Και μπες στη βάρκα μου να φύγουμε για τ" άπειρο Να ταξιδέψουμε χωρίς κουπιά και αύριο. Να μην ανησυχείς μη σκέφτεσαι τα κύματα Όσο τα χείλη μας χαράζουνε ποιήματα. Τι κι αν πέρασα φωτιές και κύματα, Όλα τα βήματα με οδηγούν ξανά σε σένα Θα" κανα τα πάντα για χατήρι σου Από τα χείλη σου να κρατηθώ, κι ας είναι ψέμα. κι ας είναι ψέμα κι ας είναι ψέμα.

Άνοιξες την πόρτα για να φύγεις Πας να με αγκαλιάσεις, μα με πνίγεις Άλλο ένα δάκρυ να προλάβω Όσα δεν μπορώ να καταλάβω Πες μου το καλύτερο ψέμα Βάλ' τα δυνατά σου στο τέρμα Να μου ξεγελάσεις το μυαλό Το 'χω ανάγκη σε παρακαλώ Να μην καταλάβω πως σε χάνω Τον ανόητο να κάνω Πες μου ακόμα ένα ψέμα Που δε μοιάζει με κανένα Άσε με στην άκρη και στην τύχη M Ένα ακόμα παραμύθι Δεν μπορώ να ακούσω την φωνή μου Δε με υπακούει το κορμί μου Πώς να ξεπεράσω την συνήθεια Πώς να την πιστέψω την αλήθεια Πες μου το καλύτερο ψέμα Βάλ' τα δυνατά σου στο τέρμα Να μου ξεγελάσεις το μυαλό Το 'χω ανάγκη σε παρακαλώ Να μην καταλάβω πως σε χάνω Τον ανόητο να κάνω Πες μου ακόμα ένα ψέμα Που δε μοιάζει με κανένα Άσε με στην άκρη και στην τύχη M Ένα ακόμα παραμύθι Πες μου ακόμα ένα ψέμα Πες μου το καλύτερο ψέμα Βάλ' τα δυνατά σου στο τέρμα Να μου ξεγελάσεις το μυαλό Το 'χω ανάγκη σε παρακαλώ Να μην καταλάβω πως σε χάνω Τον ανόητο να κάνω Πες μου ακόμα ένα ψέμα Που δε μοιάζει με κανένα Άσε με στην άκρη και στην τύχη M' ένα ακόμα παραμύθι

Σπασμένο καράβι να 'μαι πέρα βαθιά έτσι να 'μαι με δίχως κατάρτια με δίχως πανιά να κοιμάμαι Να 'ν' αφράτος ο τόπος κι η ακτή νεκρική γύρω γύρω με κουφάρι γειρτό και με πλώρη εκεί που θα γείρω Να 'ν' η θάλασσα άψυχη και τα ψάρια νεκρά έτσι να 'ναι και τα βράχια κατάπληκτα και τ' αστέρια μακριά να κοιτάνε Δίχως χτύπο οι ώρες και οι μέρες θλιβές δίχως χάρη κι έτσι κούφιο κι ακίνητο μες σε νύχτες βουβές το φεγγάρι Έτσι να 'μαι καράβι γκρεμισμένο νεκρό έτσι να 'μαι σ' αμμουδιά πεθαμένη και κούφιο νερό να κοιμάμαι