Prin To Harama Monahos - Odysseas Moschonas

Το τρενάκι γυρνούσε φωτισμένο και αχνό στον αέρα Κάτω η θάλασσα μ' ένα καράβι το φεγγάρι πιο πέρα Σε θυμάμαι συχνά που φορούσες ένα άσπρο φουστάνι Σε κρατούσα απ' το χέρι ότι ζούμε μου λες δεν μου φτάνει Στα τραγούδια που λέγαμε οι δυο μας οι φωνές χαμηλώσαν Χαραγμένη καρδιά στο παγκάκι που μετά την προδώσαν Μια φορά μου' χες πει δεν μπορεί θα το νοιώσανε κι άλλοι Πριν το τέλος πως μοιάζει η σιωπή σαν αγάπη μεγάλη Ω ω ω ω ω ω Και 'γω που ζω για πάντα εδώ Κι όλο φεύγω το τέλος πριν να δω Κάθε νύχτα που περνάει γυρίζω ξανά Σκοτάδι γίνομαι και παραδίνομαι Στον ρυθμό σου που καίει ακόμα Αυτό το σώμα που μένει χρόνια χωρίς σκιά Κάθε νύχτα που περνάει σαν ταινία Κι ότι ζήσαμε προβάλλεται με φόντο την πλατεία Κάθε νύχτα που περνάει πάντα εδώ Κι όλο φεύγω πριν μείνουμε μόνοι το τέλος μη δω Σιδερένια η σκάλα και μου 'λεγες θα μείνουμε λίγοι Πήρε η νύχτα να πέφτει βαθιά κι ο αέρας με πνίγει Μηχανές ξεχασμένες κι αδέσποτες στου δρόμου την σκόνη Σκέψου να 'ταν το πάτωμα ασπρόμαυρο και να 'σουν το πιόνι Μια φορά μου' χες πει δεν μπορεί θα το νοιώσανε κι άλλοι Πριν το τέλος πως μοιάζει η σιωπή σαν αγάπη μεγάλη Ω ω ω ω ω ω Και 'γω που ζω για πάντα εδώ Κι όλο φεύγω το τέλος πριν να δω Κάθε νύχτα που περνάει γυρίζω ξανά Σκοτάδι γίνομαι και παραδίνομαι Στον ρυθμό σου που καίει ακόμα Αυτό το σώμα που μένει χρόνια χωρίς σκιά Κάθε νύχτα που περνάει σαν ταινία Κι ότι ζήσαμε προβάλλεται με φόντο την πλατεία Κάθε νύχτα που περνάει πάντα εδώ Κι όλο φεύγω πριν μείνουμε μόνοι το τέλος μη δω

Εγώ σε βλέπω να μου δίνεσαι ολόκληρη Και το σακάκι μου φοράς όταν σου λείπω Να σε ρωτάω αν κρυώνεις γιατί ντύθηκες Να λες Γιατί έτσι νιώθω πως είμαστε δύο Ξαφνικά σαν να τέλειωσε ο χρόνος μας Κι όταν είπα Έλα δίπλα μου μείνε Η ζωή είναι μία μου φώναξες Κι ο καθένας μονάχος του είναι Ο καθένας μονάχος του λες Ο καθένας μονάχος του είναι Μα εμένα ποτέ δε με ρώτησες Αν δική μου απόφαση είναι Ο καθένας μοναχός του ναι Μα εγώ θέλω να 'μαι μαζί σου Στο σακάκι μου μέσα κι οι δυο Στο δικό σου τον ήλιο να ζω Και στη βροχή σου Εγώ θα 'θελα να 'μαι μαζί σου Άνοιξα όλες τις στιγμές μας που μου έλεγες Αγκάλιασέ με τόσο μέχρι να πονέσω Τώρα σαν θύμηση κοιμάσαι κάπου μέσα μου Μη μου ξυπνήσεις γιατί ξέρω δε θ' αντέξω Ο καθένας μονάχος του λες Ο καθένας μονάχος του είναι Μα εμένα ποτέ δε με ρώτησες Αν δική μου απόφαση είναι Ο καθένας μοναχός του ναι Μα εγώ θέλω να 'μαι μαζί σου Στο σακάκι μου μέσα κι οι δυο Στο δικό σου τον ήλιο να ζω Και στη βροχή σου Εγώ θα 'θελα να 'μαι μαζί σου Ο καθένας μονάχος του λες Ο καθένας μονάχος του είναι Μα εμένα ποτέ δε με ρώτησες Αν δική μου απόφαση είναι Ο καθένας μοναχός του ναι Μα εγώ θέλω να 'μαι μαζί σου Στο σακάκι μου μέσα κι οι δυο Στο δικό σου τον ήλιο να ζω Και στη βροχή σου Εγώ θα 'θελα να 'μαι μαζί σου