Pote Mou De Milo Gia Auti - Pantelis Thalassinos & Giannis Nikolaou

Μιλώ με τα ψηλά τ' απάτητα βουνά Και τους μιλώ για σένα Πως έχεις ομορφιά και φρύδια τοξωτά Σαν πέτρινα γεφύρια Και μ' απάντησαν "Τα γεφύρια χορταριάζουν Άμοιρη ψυχή μην ξεγελαστείς" Μιλώ με τ' ουρανού τα μαύρα σύννεφα Και τους μιλώ για σένα Πως όταν περπατάς, γλυκά όπου πατάς Η στέρφα γη ανθίζει Και μ' απάντησαν "Η γη ανθίζει εκεί που θέλει Άμοιρη ψυχή μην ξεγελαστείς" Μιλώ με τις πηγές που ζούνε μοναχές Και τους μιλώ για σένα Πως όταν με κοιτάς, σαν λες πως μ' αγαπάς Αγγέλοι φτερουγίζουν Και μ' απάντησαν "Είναι χάρτινοι οι αγγέλοι Άμοιρη ψυχή μην ξεγελαστείς"

Έλα εδώ και μέτρησε με Σ' ένα χάδι σε μια αγκαλιά Έχω ανάγκη αυτό το βράδυ Ήπια το νερό και τη φωτιά Πάλεψε με να νικήσεις Κάνε με απ' το σύμπαν να χαθώ Τις μεγάλες συγκινήσεις Μόνο αυτές αγάπησα εγώ Τις μεγάλες συγκινήσεις Μόνο αυτές αγάπησα εγώ Και φίλα με να σβήσω Θέλω να σταματήσω Το χρόνο απόψε Εδώ μ' ένα φιλί Έλα στα όνειρα μου Καν' τη σιωπή βαθιά μου Να γίνει και πάλι φωνή Μη μου πεις για πάντα δε μ' αφορά Πάντα ψέμα καταλήγει μετά Μη μου δίνεις λόγια δωσ' μου ζωή Μη μου δίνεις τέλος δωσ' μου αρχή Μη μου πεις για πάντα δε μ' αφορά πάντα ψέμα καταλήγει μετά Μη μου δίνεις λόγια δωσ' μου ζωή Μη μου δίνεις τέλος δωσ' μου αρχή Το συναίσθημα μου νιώσ' το Δίχως σκέψεις και παρεμβολές Έτσι καθαρό ατόφιο Σαν να στο χρωστούσα απ' το χτες Να 'μαι η Γη όπου πατήσεις Να 'χω τα δυο χέρια σου ουρανό Τις μεγάλες συγκινήσεις Μόνο αυτές αγάπησα εγώ Τις μεγάλες συγκινήσεις Μόνο αυτές αγάπησα εγώ Και φίλα με να σβήσω Θέλω να σταματήσω Το χρόνο απόψε Εδώ μ' ένα φιλί Έλα στα όνειρα μου Καν' τη σιωπή βαθιά μου Να γίνει και πάλι φωνή Μη μου πεις για πάντα δε μ' αφορά Πάντα ψέμα καταλήγει μετά Μη μου δίνεις λόγια δωσ' μου ζωή Μη μου δίνεις τέλος δωσ' μου αρχή Μη μου πεις για πάντα δε μ' αφορά Πάντα ψέμα καταλήγει μετά Μη μου δίνεις λόγια δωσ' μου ζωή Μη μου δίνεις τέλος δωσ' μου αρχή

Δεν το μπορείς του φεγγαριού να βρεις ένα ψεγάδι γιατί σκορπά την ομορφιά στην πλάση κάθε βράδυ Ζηλεύγω του, του φεγγαριού που πάντα σεργιανίζει γιατί θωρεί την π' αγαπώ τη νύχτα σαν πορίζει Σαν θα περνάς την πόρτα τζη φεγγάρι μου σταμάτα χαιρέτα μου την, κι ύστερα συνέχισε τη στράτα χαιρέτα μου τη, κι ύστερα συνέχισε τη στράτα. Ήλιε μου παραγγέλνω σου να γοργοβασιλέψεις μην, το φεγγάρι, δεις σαν βγει γιατί δα ντου ζηλέψεις Φεγγάρι μου ουρανόστρατο χαμήλωσε μια στάξη να φέγγει, η γη κι η αγάπη μου στο σπίτι τζη να φτάξει. Σαν θα περνάς την πόρτα τζη φεγγάρι μου θυμήσου πόσες βραδιές περάσαμε αυτή κι εγώ μαζί σου πόσες βραδιές περάσαμε αυτή κι εγώ μαζί σου. Σαν θα περνάς την πόρτα τζη φεγγάρι μου θυμήσου πόσες βραδιές περάσαμε αυτή κι εγώ μαζί σου πόσες βραδιές περάσαμε αυτή κι εγώ μαζί σου.