Pareidolia - TSUKI & First Person

Γράφω για να χουν να βάζουν στα αμάξια οι δικοί μου Να ακούνε τα βάσανα Να αποτυπώνουν ουλες να μιλάνε για αυτές να γεμίζουν τετράδια Εχουνε βάθος και βάρος τα λόγια τους δεν είναι της επιφάνειας Όσοι μένουν στα ρηχά μακριά από μας Δεν θα δούνε τα πλάνα μας Στην πρώτη ματιά είμαι περίπλοκος Αλλά αν με μάθεις βλέπεις την απλότητα Δεν θέλω πολλά βάλε με στο stu Είναι σαν να σου δείχνω ταυτότητα Και συχνά αναρωτιέμαι τι χάνω γαμώτο Δεν είναι οπως θα ήθελα Τουλάχιστον έχω γεμισει συρτάρια Τετράδια με δίστιχα Το καλοκαίρι ο ήλιος με καίει Ψάχνω τον χειμώνα μου Και όταν κρυώνω ο πάγος μου φταίει Μπερδεύω τα λόγια μου Το ποτήρι μαρεσει γεμάτο Πάρτο και βάλτο Αλλη μια γύρα Και εσύ με φέρνεις στα άκρα μου Λευκή σελίδα Την γεμίζω μαυρίλα Έχω μελετήσει το σταιλ Έχω μελετήσει τον στίχο Ήμουν εκεί Ήσουν εκεί Από όταν είπα ότι δεν φύγω Έχω μια αύρα γύρω από την πένα Και ένα τετράδιο που ενώνει φωνές Έχω στο bus για τη καύλα reverb Και μια ιστορία που ξύνει πληγές Έχω μελετήσει το σταιλ Έχω μελετήσει τον στίχο Ήμουν εκεί Ήσουν εκεί Από όταν είπα ότι δεν φύγω Έχω μια αύρα γύρω από την πένα Και ένα τετράδιο που ενώνει φωνές Έχω στο bus για τη καύλα reverb Και μια ιστορία που ξύνει πληγές Θυμάμαι να λες τα καλά πως τελειώνουν Δεν αρχίσαμε καν Κατεβάζω βαλίτσες Ανοίγω το car Αν δεν βαιμπαρεις ας μην έρθεις καν Δεν με νοιάζει πολύ το τι λένε για μένα Μπέσα Με μένα τα βρήκα καιρό Θέλω οι φίλες μου να ναι εντάξει Τα αδέλφια να βρούνε σκοπό Στο δρόμο δεν ξέρω γιατί αλλά συνήθως το στήθος μου νιώθω ελαφρύτερο Οι παλμοί μου πέφτουν απλά οδηγάω σαν μην νιώθω περίγυρο Και είναι περίεργο Περί του θέματος δεν έχω κάτσει ποτέ να σκεφτώ Μου βάζουνε beat μου λένε πες τα και ξαφνικά πρέπει να τους τα πω Κοιτάζω τα σύννεφα Βλέπω μορφές Είσαι σιωπηλή Ακούω τι λες Στις πρίζες στο σπίτι στο κήπο μου δες Φάτσες μέσα στο καφέ Pareidolia Πες το όπως θες Δεν με νοιάζει τι κάνεις αν έχεις δουλειά Δεν σου ζητάω πολλά Απλα πες μου τι κάνεις αν είσαι καλά Έχω μελετήσει το σταιλ Έχω μελετήσει τον στίχο Ήμουν εκεί Ήσουν εκεί Από όταν είπα ότι δεν φύγω Έχω μια αύρα γύρω από την πένα Και ένα τετράδιο που ενώνει φωνές Έχω στο bus για τη καύλα reverb Και μια ιστορία που ξύνει πληγές Έχω μελετήσει το σταιλ Έχω μελετήσει τον στίχο Ήμουν εκεί Ήσουν εκεί Από όταν είπα ότι δεν φύγω Έχω μια αύρα γύρω από την πένα Και ένα τετράδιο που ενώνει φωνές Έχω στο bus για τη καύλα reverb Και μια ιστορία που ξύνει πληγές

I remember when loving you You was the easiest thing to do But boy, you make it so hard The garden It's wilting out in the yard I remember when loving you You was the best thing that I could do But boy, you are so cruel You planted seeds, you broke the rules I remember when loving you, You was my favorite thing to do But boy, you make it so rough I've pulled the weeds, I've had enough I remember when loving you You was the easiest thing to do But boy, you stray from the route Think you're already gone, so just get out

One, two, three Two, two, three From the water From the rock and the dirt You were The first person on Earth Oh the mountains And the oceans Witnessed your birth The first person on Earth By a river On the banks of a sandy shore Untouched, clean, fresh and pure The first person on Earth In the light of the sun You emerged To see the good in the world Before the pain and the scourge The first person on Earth In the quiet, in the calm Before the storm You heard the dream for a love That never dies in a poem The first person on Earth And I'm in love with you I'm in love with a dream That can not be realised Held or seen By the last person on Earth After the earthquakes, the hurricanes The fires and floods I'm jaded, cynical, angry and glum The world's too absurd and obscene For true love And more than happy to let me become The last person on Earth To let me stand on a rock The muddy waters surround Abandoned alone The end soon to come As the last person on Earth As the waters rise At the end of the world Though I bear the weight Of the rock and the dirt I know I'm worthy of your love As the last person on the Earth As the water rise At the end of the world Though I bear the weight Of the rock and the dirt I know I'm worthy of your love As the last person on the Earth