Τετάρτη βράδυ απ 'το δυάρι Γέλια κουβέντα και μουσική Απ' το μπαλκόνι ένα φεγγάρι Σα να μου γνέφει θα ξαναρθεί Πρέπει να πέσω, πρέπει να αντέξω Όλου του κόσμου τις ενοχές Το πρόσωπό σου, τα σ' αγαπώ σου Τις μεθυσμένες μας αναπνοές Έχει μια ψύχρα αυτή η Τετάρτη Ένα παράπονο αυτή η ζωή Μόνο τα μάτια σου μου λένε κάτι Η θύμηση σου με κρατάει ζωντανή Έχει μια ψύχρα αυτή η Τετάρτη Ένα παράπονο αυτή η ζωή Μόνο τα μάτια σου μου λένε κάτι Η θύμηση σου με κρατάει ζωντανή Τετάρτη βράδυ σε περιμένω Νιώθω τους δίπλα μου μες στα φιλιά Ένα τηλέφωνο χτυπάει ξένο Τρέχω κι ας ξέρω πως δε με αφορά Πρέπει να πέσω, πρέπει να αντέξω Αυτό το σώμα που με πονά Πρέπει μωρό μου να σε φορέσω Σα χίλια ηρεμιστικά... Έχει μια ψύχρα αυτή η Τετάρτη Ένα παράπονο αυτή η ζωή Μόνο τα μάτια σου μου λένε κάτι Η θύμηση σου με κρατάει ζωντανή Έχει μια ψύχρα αυτή η Τετάρτη Ένα παράπονο αυτή η ζωή Μόνο τα μάτια σου μου λένε κάτι Η θύμηση σου με κρατάει ζωντανή Έχει μια ψύχρα! Έχει μια ψύχρα! Έχει μια ψύχρα αυτή η Τετάρτη Ένα παράπονο αυτή η ζωή Μόνο τα μάτια σου μου λένε κάτι Η θύμηση σου με κρατάει ζωντανή Έχει μια ψύχρα αυτή η Τετάρτη Ένα παράπονο αυτή η ζωή Μόνο τα μάτια σου μου λένε κάτι Η θύμηση σου με κρατάει ζωντανή Μόνο τα μάτια σου μου λένε κάτι Η θύμηση σου με κρατάει...

Κατεβάστε επιτέλους ταχύτητα Εξηγήστε μου πια τα ανεξήγητα Μου ζητάτε καρδιά Και σας δίνω καρδιά Και μετά την πετάτε στα αζήτητα Ανεβάστε τα γέλια στα Story σας Δακρυσμένοι και από το σαλόνι σας Μου ζητάτε ζωή Και σας δίνω ζωή Μεγαλύτερη και από το μπόι σας Πόση μοναξιά χωράει σε μια οθόνη Κι ας μαζεύεστε για να φαίνεστε πολλοί Δυστυχώς η μπαταρία μας τελειώνει Όσο οι άνθρωποι δεν έχουν επαφή Πόσοι ακολουθούνε πια τα όνειρα σας Και ποια όνειρα εσείς τα ακολουθείτε Ποσά Σ'ΑΓΑΠΩ χωρούν στα κινητά σας Και έτσι ακίνητα αγαπάτε Ότι βρείτε Πόση μοναξιά χωράει σε μια οθόνη Κι ας μαζεύεστε για να φαίνεστε πολλοί Κατεβάστε επιτέλους ταχύτητα Η αγκαλιά έχει άλλη βαρύτητα Μου ζητάτε καρδιά Και σας δίνω καρδιά Μήπως δείτε μια λάμψη στο τίποτα Ανεβάστε τα μάτια από το μήνυμα Και κοιτάξτε το ηλιοβασίλεμα Μου ζητάτε σιωπή Και σας δίνω κραυγή Μήπως αύριο θα ξυπνήσει το σήμερα Πόση μοναξιά χωράει σε μια οθόνη Κι ας μαζεύεστε για να φαίνεστε πολλοί Δυστυχώς η μπαταρία μας τελειώνει Όσο οι άνθρωποι δεν έχουν επαφή Πόσοι ακολουθούνε πια τα όνειρα σας Και ποια όνειρα σας εσείς τα ακολουθείτε Ποσά Σ'ΑΓΑΠΩ χωρούν στα κινητά σας Και έτσι ακίνητα αγαπάτε Ότι βρείτε Πόση μοναξιά χωράει σε μια οθόνη Και ας μαζεύεστε να φαίνεστε πολλοί

Μόνη στης ζωής την άκρη άλλη μια φορά Έμειναν τα όνειρα μισά Στέγνωσε ξανά το δάκρυ μέσα στην ψυχή Κι έγινε αλμύρα στην πληγή Θέλω να σου πω αντίο, όμως δεν μπορώ Μένω μες στο λάθος μου να ζω Ό, τι μου ζητήσεις δίνω κι ένα σου ζητώ Να 'ρχεσαι κι εγώ να ξαναζώ Σ' ανταμώνω στα κρυφά Εκεί στα σκοτεινά, γεννιέμαι στα φιλιά Σε αγγίζω μια φορά, εκεί στο πουθενά Και χάνομαι μετά Να ξέρεις, όλη τη ζωή μου δίνω, σώμα και ψυχή Φτάνει πάλι να 'μαστε μαζί Σε θέλω, δε με νοιάζει που πηγαίνω Ούτε που θα βγει Είσαι εσυ το τέλος μου κι αρχή Μόνη στης ζωής την άκρη Ψάχνω στο ποτό Ένα παραμύθι να πιαστώ Κι ένα τηλεφώνημά σου, έτσι ξαφνικά Μ' έσωσε ακόμα μια φορά Σ' ανταμώνω στα κρυφά Εκεί στα σκοτεινά, γεννιέμαι στα φιλιά Σε αγγίζω μια φορά, εκεί στο πουθενά Και χάνομαι μετά Να ξέρεις, όλη τη ζωή μου δίνω, σώμα και ψυχή Φτάνει πάλι να 'μαστε μαζί Σε θέλω, δε με νοιάζει που πηγαίνω Ούτε που θα βγει Είσαι εσυ το τέλος μου κι αρχή Να ξέρεις, όλη τη ζωή μου δίνω, σώμα και ψυχή Φτάνει πάλι να 'μαστε μαζί Σε θέλω, δε με νοιάζει που πηγαίνω Ούτε που θα βγει Είσαι εσυ το τέλος μου κι αρχή

Love goes away hides itself under the snow Fleeing from the fires Those fires that have been chasing it for years Either they are ours, or strangers' or old And they leave us alone In deserted roads Castaways in the fury of fire For so many years the anger of the world Have been closing and opening deeper wounds In Agrigento they pulled my eye off In Syracuse they steal hearts And they leave us alone In deserted roads Castaways in the fury of fire .

Έκλεισα τις κλειδαριές που' χα αφήσει στο κορμί και στην ψυχή μου Κι είπα εκατό φορές πως κανένας δε θα μπει μες στη ζωή μου Αν εσύ δεν έρθεις, μη φανεί κανείς... Κι έτσι είχα φωνάξει, πριν να μ'αρνηθείς... Και σ' ελευθερώνω και κλειδώνομαι... Ή έτσι θα ζήσω ή σκοτώνομαι... Έκλεισα τις κλειδαριές και κανένας άλλος μέσα μου δε θα 'ρθει Θα μετράω τις πληγές έτσι πια εξαργυρώνονται τα λάθη Κι είν' η θύμησή σου, το κρεβάτι μου... Είσαι τ' όνειρό μου κι η απάτη μου... Και σ' ελευθερώνω και κλειδώνομαι... Ή έτσι θα ζήσω ή σκοτώνομαι... Κι εσύ που ρίχνεις τις ζαριές και σπας τις κλειδαριές, τι ξέρεις από φόβο; Δειλά και ύπουλα γλιστράς, καθρέφτες δεν κοιτάς... Εσύ δεν ξέρεις ν' αγαπάς! Έκλεισα τις κλειδαριές Πιο κοντά μου θα σε φέρνει η απουσία. Της ελπίδας οι φωνές δίνουνε και στη σιωπή σου άλλη αξία Ό, τι μεγαλώνει μέσα μου είσαι εσύ... Δεν κοιτάω, σε βλέπω, σε ρωτάω γιατί... Και σ' ελευθερώνω και κλειδώνομαι... Ή έτσι θα ζήσω ή σκοτώνομαι...

Στης ανάγκης τα θρανία και στης φτώχειας το σχολειό μάθαμε την κοινωνία και τον πόνο τον παλιό Παραπονεμένα λόγια έχουν τα τραγούδια μας γιατί τ' άδικο το ζούμε μέσα από την κούνια μας Το σεργιάνι μας στον κόσμο ήταν δέκα μέτρα γης Όσο πιάνει ένα σπίτι και ο τοίχος μιας αυλής Παραπονεμένα λόγια έχουν τα τραγούδια μας γιατί τ' άδικο το ζούμε μέσα από την κούνια μας

Αχ η αγάπη που χάθηκε στη σκόνη αχ η ζωή που χάθηκε στη σκόνη Αχ το φεγγάρι που έσβησε τ' ασημένιο φεγγάρι η αγάπη που χάθηκε στη σκόνη Η μέρα μου έρημη κίτρινη μέρα χαρές που βουλιάξατε πνιγμένες χαρές μου Ζωή μου που καίγεσαι στον κίτρινο αέρα η αγάπη που χάθηκε στη σκόνη η ζωή που χάθηκε στη σκόνη

Όταν θα λάβεις αυτό το γράμμα Εγώ θα είμαι πολύ μακριά Και θα πιστέψεις πως δε χωράνε Δύο αγάπες σε μια καρδιά Όταν θα λάβεις αυτό το γράμμα Τότε θα κλάψεις με μαύρο κλάμα Πάντα με μάσκα εσύ μιλούσες Κι ήθελες να 'χεις δυο αγκαλιές Μα που το βρήκες αυτό γραμμένο Εσύ να παίζεις με δυο καρδιές Όταν θα λάβεις αυτό το γράμμα Τότε θα κλάψεις με μαύρο κλάμα