Opos Palia

Θα χαθείς μέσα στο φως Δε θα πεις γιατί και πώς Ποιος Θεός, δεν ξέρω ποιος Ξέρει τι θέλεις Μη σταθείς ούτε στιγμή Ράγισα, είμαι ρωγμή Μη μου πεις τίποτα μη Μην ανασαίνεις Όπως θα φεύγεις τώρα κοίτα με Μ' όλα τα λόγια που δεν είπαμε Σ' όλα τα όνειρα που είχαμε Μάτια μου λείπαμε Όπως θα φεύγεις άσε πίσω σου Ένα κομμάτι απ' τον ίσκιο σου Γιατί δε χώρεσα στα μέτρα σου Ρώτα το μέσα σου Θα χαθείς μέσα στο φως Το 'ξερα έτσι κι αλλιώς Άνεμος κρύος ψυχρός Θα μ' αγκαλιάσει Μη σταθείς ούτε στιγμή Θάλασσα είμαι στεγνή Άψυχο είμαι κορμί που θα σε χάσει Όπως θα φεύγεις τώρα κοίτα με Μ' όλα τα λόγια που δεν είπαμε Σ' όλα τα όνειρα που είχαμε Μάτια μου λείπαμε Όπως θα φεύγεις άσε πίσω σου Ένα κομμάτι απ' τον ίσκιο σου Γιατί δε χώρεσα στα μέτρα σου Ρώτα το μέσα σου Όπως θα φεύγεις τώρα κοίτα με Μ' όλα τα λόγια που δεν είπαμε Σ' όλα τα όνειρα που είχαμε Μάτια μου λείπαμε Όπως θα φεύγεις άσε πίσω σου Ένα κομμάτι απ' τον ίσκιο σου Γιατί δε χώρεσα στα μέτρα σου Ρώτα το μέσα σου

Άμα θες να δεις πώς ζούμε και ποιο βίο νοσταλγούμε πάρε το μετρό, να σε πάει Μοναστηράκι Σάββατο μεσημεράκι προς Βαρβάκειο. Να γυρίσεις την πλατεία και να δεις την ιστορία σου κατάματα. Πανδαισία των χρωμάτων μποτιλιάρισμα αισθημάτων κι άλλα θαύματα. Στην παλιά την αγορά η καρδιά σε προσφορά, μια Ελλάδα που αντέχει σε μπαχάρια καυτερά. Στη Στοά των αθανάτων ανασταίνεται το ξεχασμένο όνειρο. Στην Αγίου Μάρκου μπαίνεις για μεζέ στης Κυρά Λένης το υπόγειο. Άμα κατεβείς στην Πλάκα σε τρελαίνουνε στην τράκα μουζικάντηδες. Κι άμα κάνεις προς Θησείο πίσω απ' το παλιό σχολείο τρώνε οι γιάπηδες. Στην παλιά την αγορά η καρδιά σε προσφορά, μια Ελλάδα που αντέχει σε μπαχάρια καυτερά. Στην παλιά την αγορά η καρδιά σε προσφορά, μια Ελλάδα που αντέχει σε μπαχάρια καυτερά.