Na M' Agapas - Dimitra Galani & Efstathios Drakos

Είδα πολλά κι άλλα πολλά μες στη ζωή την ταξιδεύτρα Είπα κι εγώ το σ' αγαπώ αχ τι καημός μα βγήκα ψεύτρα Κι είπα ξανά φτάνει ως εδώ μόνη θα ζω κι ας με ματώνει κι όσο που είχα γιατρευτεί ήρθες εσύ ήρθες εσύ Να μ' αγαπάς να 'σαι καλός να μ' αγαπάς να μη με κρίνεις Ένας μικρός να 'σαι Θεός όταν με τρως κι όταν με πίνεις Να μ' αγαπάς να 'σαι παιδί να μ' αγαπάς σαν τη ζωή σου Να 'σαι φωτιά να 'σαι βροχή όσο κορμί τόσο ψυχή Είδα πολλά κι άλλα πολλά μες στη ζωή την ξελογιάστρα Το ριζικό μου για να βρω του ταξιδιού άναψα τ' άστρα Μοίρα σκληρή άγριος καιρός κρύψαν το φως χάθηκε η μέρα Ψάχνω στεριά ψάχνω νησί κι ήσουνα εσύ ήσουνα εσύ

Μόνο μ' ένα χάδι σου πετάω και στ' αστέρια περπατάω με δυο λόγια τρυφερά Μόνο που σε νιώθω στο πλευρό μου ζωντανεύει τ' όνειρό μου σαν να ζω πρώτη φορά Να μ' αγαπάς τίποτα άλλο δε σου ζητάω να με κρατάς αγκαλιά σου να ξενυχτάω με τα δικά σου φιλιά τα βράδια να μεθάω Να μ' αγαπάς για να παίρνω ζωή κοντά σου να με κρατάς έχω ανάγκη τη ζεστασιά σου να 'μαστε ένα κορμί καρδιά μου η καρδιά σου Πες μου πως δε ζούμε ένα ψέμα και θα νοιάζεσαι για μένα όπως τώρα μια ζωή Πες μου πως θα βρίσκεσαι κοντά μου και στα δύσκολα καρδιά μου πως θα είμαστε μαζί Να μ' αγαπάς τίποτα άλλο δε σου ζητάω να με κρατάς αγκαλιά σου να ξενυχτάω με τα δικά σου φιλιά τα βράδια να μεθάω Να μ' αγαπάς για να παίρνω ζωή κοντά σου να με κρατάς έχω ανάγκη τη ζεστασιά σου να 'μαστε ένα κορμί καρδιά μου η καρδιά σου

Αφού δε με αγαπάς και μου φέρεσαι αλλιώτικα αφού στις ντισκοτέκ μου κουνιέσαι με νησιώτικα αφού με ένα σου κλικ με βυθίζεις στο παράπονο για πες μου γιατί εγώ σαν τον τρελό εννοώ Να πέφτω σαν δραχμή στη σχισμή που 'χεις στο στήθος σου να κλέβω τραγουδάκια μονάχα από τον κήπο σου να κάνω τον κομπέρ στα θεάματα της νύχτας σου κι εσύ να μη με κοιτάς να μη μιλάς του τρελού Με διαμάντια και ρουμπίνια τη μιζέρια και τη γκρίνια θα σου στολίσω και μ' ελληνικά ψηφία της καρδιάς σου την μαφία θα ξεκληρίσω Αφού με ξεπουλάς με κασέτες στην Ομόνοια αφού δεν ξεχωρίζεις τ' αγκάθι απ' την μπιγκόνια αφού και το φεγγάρι το βγάζεις σε λογάριθμους για πες μου γιατί εγώ σαν τον τρελό προσπαθώ Να φτιάξω ένα γοβάκι που να χωράει το πόδι σου μια πίστα να χορεύεις να χαίρεται ο Ηρώδης σου τεράστιους προβολείς να φωτίζουν τη σπατάλη σου κι εσύ να μη με κοιτάς να μη μιλάς του τρελού Με διαμάντια και ρουμπίνια τη μιζέρια και τη γκρίνια θα σου στολίσω και μ' ελληνικά ψηφία της καρδιάς σου την μαφία θα ξεκληρίσω Κι ας μη με αγαπάς κι ας μου φέρεσαι αλλιώτικα κι ας θες στις ντισκοτέκ να κουνιέσαι με νησιώτικα θα πέσω σαν δραχμή στη σχισμή που 'χεις στο στήθος σου

Όσο κρατούσε η νύχτα, μια νύχτα σαν κι αυτή Σε κάποιας μάγισσας τα δίχτυα, είχαμε όλοι ξεχαστεί Λιμάνι της Καλκούτας που φέγγει από μακριά Η μοίρα κάθε Σταχτοπούτας, να φεύγει δώδεκα παρά Καληνύχτα μη φοβάσαι, δε σε ξέχασε κανείς Πάντα εσύ στο τέλος θα 'σαι η μεγάλη της σκηνής Καληνύχτα μη φοβάσαι έχει αστέρια ο ουρανός Πάντα εσύ στο τέλος θα 'σαι ο από μηχανής θεός Όσο κρατούσε η νύχτα μια νύχτα σαν κι αυτή Μια θεατρίνα, καληνύχτα, γύρευε χρόνο να βαφτεί Ρωτούσε ποια τραγούδια μ' αρέσουν πιο πολύ Κι αν θα της δίνανε λουλούδια για το φινάλε της να βγει Καληνύχτα μη φοβάσαι, δε σε ξέχασε κανείς Πάντα εσύ στο τέλος θα 'σαι η μεγάλη της σκηνής Καληνύχτα μη φοβάσαι έχει αστέρια ο ουρανός Πάντα εσύ στο τέλος θα 'σαι ο από μηχανής θεός Καληνύχτα μη φοβάσαι, δε σε ξέχασε κανείς Πάντα εσύ στο τέλος θα 'σαι η μεγάλη της σκηνής Καληνύχτα μη φοβάσαι έχει αστέρια ο ουρανός Πάντα εσύ στο τέλος θα 'σαι ο από μηχανής θεός