Moi Ludzie (feat. Wygaś) - TIR VIP

Rocket (AP always flexin') Mali ludzie rosną w siłę, kiedy wylewają żółć Ich kompleksy biorą górę, wtedy płynie potok słów I tylko twój ból (twój ból) da im czyste ukojenie Tylko twój ból (twój ból) jest na ich nienawiść lekiem Mali ludzie rosną w siłę, kiedy wylewają żółć Ich kompleksy biorą górę, wtedy płynie potok słów I tylko twój ból (twój ból) da im czyste ukojenie Tylko twój ból (twój ból) jest na ich nienawiść lekiem (yeah, yeah) Salony, biura, podwórka, wszystkie mają tą cechę Mali ludzie w roli burka, który szczeka wciąż na ciebie Jesteś winny ich porażek, ciągle spełniasz ich marzenia (raczеj) Skurwysynów ciągle drażnię, Paluch kolekcjoner szczęścia (еj) Miałem ich we wszystkich szkołach, znałem ich we wszystkich pracach Wielu terror sieje w domach, pokaz siły na dzieciakach Na ulicy ich nie poznasz, małe chujki w wielu maskach (tak) Słychać ich głosy na blokach i nie tylko w dużych miastach (yeah) Damski bokser, wszystkie wzorce, czerpał mocno od swojego ojca Na kolędzie, gadka z księdzem i w kopertach grubsza forsa (amen) Wstyd zatykał dzieciom usta, wciąż pod presją, w głowie wojna Znam ten obraz, moja Polska, a w 90' norma (ej) Mali ludzie rządzą tobą i na gruzach chcą budować siebie Życie, praca, polityka, mikrositko robi ciągle przesiew (wciąż) Mali ludzie zawsze w grupach, mają takie same cele Nie daj się zmanipulować, być ich myśli nosicielem Mali ludzie rosną w siłę, kiedy wylewają żółć Ich kompleksy biorą górę, wtedy płynie potok słów I tylko twój ból (twój ból) da im czyste ukojenie Tylko twój ból (twój ból) jest na ich nienawiść lekiem Mali ludzie rosną w siłę, kiedy wylewają żółć Ich kompleksy biorą górę, wtedy płynie potok słów I tylko twój ból (twój ból) da im czyste ukojenie Tylko twój ból (twój ból) jest na ich nienawiść lekiem Little, little, little buddy, czemu bijesz swoją honey-bunny? (Yeah) Pić białe wino miała w Paris, a ma czerwone tylko, bo krwawi Ja wsiadam w jet do Warszawy, leci Kukon, lecę pozałatwiać sprawy Stewardessa pyta, czy poproszę kawy? Ludzie są ospali, ja nie piję kawy (yeah) Odbiera z lotniska mnie ziomal Który zawsze ma przy sobie trochę trawy Całe życie się potyka Nie przez swoją winę, to dlatego musi się w to wszystko bawić Mnie to już nie bawi, wzrok pod siebie, nie zenit (yeah) Zabierają focus ludzie mali (yeah) i za dużo pokus u ziomali (yeah) A nie żyją po to, żeby potem się pochwalić Inaczej nie mogliby sobie tutaj sobie poradzić Wiesz, wszędzie jest dualizm Żyją twoim błędem (pull up), dał ci słowo, a to playback Czego jeszcze nie ma, to zdobędzie Czekasz tylko, aż to w końcu z ciebie zejdzie Posłuchaj małym człowiekiem możesz Zostać nawet jak mierzysz dwa metry na oko Jak chcesz kogoś widzieć na dnie, to kto tutaj mierzy wysoko? Mały człowiek Mały pierdolony człowiek Spędza ciężar z powiek Pierdolony człowiek Na każdej z powiek mały człowiek Mali ludzie rosną w siłę, kiedy wylewają żółć Ich kompleksy biorą górę, wtedy płynie potok słów I tylko twój ból da im czyste ukojenie Tylko twój ból jest na ich nienawiść lekiem Mali ludzie rosną w siłę, kiedy wylewają żółć Ich kompleksy biorą górę, wtedy płynie potok słów I tylko twój ból da im czyste ukojenie Tylko twój ból jest na ich nienawiść lekiem

Pod wiatr Zawsze na wspak Inaczej niż ty i ja Nie tak biegnie ich szlak Nie tak się ma jak nasz Tacy są Tacy chcą Po swojemu być A życie jest piękne zbyt By normalnie żyć Raz pijani zwykłym dniem A czasem wprost z nieziemskich sfer Ludzi niepowszedni Pchają ten świat pół kroku wprzód Ludzie niepowszedni Nieraz przywalą głową o bruk Ludzie niepowszedni Dwóch takich samych nie ma, bo nie Ludzie niepowszedni Bez nich by świat nudził się I cóż, że w ogniu słów Pomyli się noc i dzień Nich trwa chwila co ma magię i moc, i wdzięk Tacy są Tacy chcą Po swojemu być A życie jest piękne zbyt By normalnie żyć Raz pijani zwykłym dniem A czasem wprost z nieziemskich sfer Ludzie niepowszedni Pchają ten świat pół kroku wprzód Ludzie niepowszedni Nieraz przywalą głową o bruk Ludzie niepowszedni Dwóch takich samych nie ma, bo nie Ludzie niepowszedni Będą powszechnym znakiem tych miejsc! Tacy są Tacy chcą Po swojemu trwać A czasem znikną nagle tak Ludzie niepowszedni Dwóch takich samych nie ma, bo nie Ludzie niepowszedni Bez nich by świat nudził się

Zobacz Tysiące ludzi z lodu Siedzi na schodach I w miejskim słońcu iskrzy się Widok Zapiera mi dech Trudno obojętnie przejść Tłum Gapi się Chce mieć Choć kilka zdjęć Zobacz Topnieją ludzie z lodu Tracą rysy Powoli w słońcu garbią się Stań (stań, stań, stań, stań) Do końca patrz Nie zobaczysz Ich drugi raz (Topią się) (Tracą wdzięk) (Giną, dzielą) (Rozpływają się) Topią się (Topią się) Tracą wdzięk (Tracą wdzięk) Giną gdzieś (Giną, dzielą) Rozpływają się (Rozpływają się)