Metakomizo Giati Horizo - Antypas & Locomondo

Σταδιακά με άφηνες πίσω Πάλευα εγώ κενά να καλύψω Είναι καιρός να στο αποκαλύψω Πνίγομαι θα σ' αφήσω Σταδιακά μου άλλαζες δρόμο Έδινα εγώ στη σχέση οξυγόνο Είναι καιρός να το σταματήσω Πνίγομαι Να αναπνεύσω θέλω πια Αγκαλιές, απειλές, στα χαρίζω Ότι θες, απ' το χθες, στα χαρίζω Σε μια αγάπη νεκρή συνεχίζω Ως εδώ Σε χωρίζω Τα φιλιά, τα κλειδιά, στα χαρίζω Όνειρα μας κοινά, στα χαρίζω Δε μου δίνεις αυτό που αξίζω Ως εδώ Σε χωρίζω Σταδιακά με ράγιζες όσο Πάλευα εγώ τους δυο μας να σώσω Είναι καιρός να δεις πια το πόσο Πνίγομαι θα σκοτώσω Σταδιακά τα αισθήματά μου Έκρυβα εγώ τις νάρκες κοντά μου Είναι καιρός για την έκρηξη μου Πνίγομαι Τέλειωσες μαζί μου πια Αγκαλιές, απειλές, στα χαρίζω Ότι θες, απ' το χθες, στα χαρίζω Σε μια αγάπη νεκρή συνεχίζω Ως εδώ Σε χωρίζω Τα φιλιά, τα κλειδιά, στα χαρίζω Όνειρα μας κοινά, στα χαρίζω Δε μου δίνεις αυτό που αξίζω Ως εδώ Σε χωρίζω Αγκαλιές, απειλές, στα χαρίζω Ότι θες, απ' το χθες, στα χαρίζω Σε μια αγάπη νεκρή συνεχίζω Ως εδώ Σε χωρίζω Τα φιλιά, τα κλειδιά, στα χαρίζω Όνειρα μας κοινά, στα χαρίζω Δε μου δίνεις αυτό που αξίζω Ως εδώ Σε χωρίζω

Αλλαξαν τα πραγματα πια. Ολα ειναι αλλιως. Επαψα να σε θυμαμαι. Περασε καιρος. Διαλεξες τον δρομο σου. Εμαθα πια μονος μου και εχω συνηθισει λιγο και στην μοναξια. Καθε μερα που ερχεται η στιγμη. Παει η σκεψη μου εκει. Και η στιγμη αυτη θα διαγραφει. Οταν παψει η ζωη. Η ζωη που χτισαμε μαζι. Και ας μην με εκτιμησες εσυ πολυ. Γιατι το μετανιωνεις τωρα πες; Που ηξερες πως ανοιγες πληγες. Καθε φορα που ελεγες δεν θες εσυ και ας με πληγωνες. Δεν σε ενοιαζε τι περναγα. Και ας με εβλεπες στις στεναχωριες μου δεν ησουνα εκει. Που ποναγε η καρδια μου. Δεν την λυποσουνα. Πως θελεις να το κανει αυτη; Τωρα περασε πολυς καιρος. Αλλαξα πια δυστυχως. Ολα ειναι διαφορετικα. Και ζωης μαθηματα. Δεν πειραζει. ξεχασε τα πια και κοιτα να θυμασαι τα καλα. Γιατι το μετανιωνεις τωρα πες; Που ηξερες πως ανοιγες πληγες. Καθε φορα που ελεγες δεν θες εσυ και ας με πληγωνες. Δεν σε ενοιαζε τι περναγα. Και ας με εβλεπες στις στεναχωριες μου δεν ησουνα εκει. Που ποναγε η καρδια μου. Δεν την λυποσουνα. Πως θελεις να το κανει αυτη;

Δεν κάνει κρύο στην Ελλάδα, Κρύο δεν έκανε ποτέεε, Έλα πόψε για να νιώσεις, οπως δεν ένιωσες ποτεεε, Θες να πάμε μια βόλτα, σε μια χώρα μαγεική, οπου όλοι, διασκεδάζουν, λεν πως είναι κι'ειδική, μ'αν γελάσεις, έχεις χάσει, λέει ο κανονισμός, και αν τολμήσεις να χωρέψεις, σ'απηλεί ο αποκλεισμός, Δεν κάνει κρύο στην Ελλάδα, Κρύο δεν έκανε ποτέεε, Έλα πόψε για να νιώσεις, οπως δεν ένιωσες ποτεεε, απ'την άβισο της θλήψης στα λιβάδια της χαράς, είναι ένα μικρό πορτάκι, που το πόμολο κρατάς, τούτη η νύχτα θέλει πάλι, θέλει υδρότα και φωνές, όχι τρέντη πασαρέλα, και κουλτουροσυμφορές, Δεν κάνει κρύο στην Ελλάδα, Κρύο δεν έκανε ποτέεε, Έλα πόψε για να νιώσεις, οπως δεν ένιωσες ποτεεε, γίνε το παιδί του ήλιου, και το γέλειο της φωτιάς, γίνε η δύναμη του κόσμου, αλησύδες για να σπάς, Δεν κάνει κρύο στην Ελλάδα, Κρύο δεν έκανε ποτέεε, Έλα πόψε για να νιώσεις, οπως δεν ένιωσες ποτεεε, X2

Μία φούντωση, μια φλόγα έχω μέσα στην καρδιά λες και μάγια μου 'χεις κάνει Φραγκοσυριανή γλυκιά λες και μάγια μου 'χεις κάνει Φραγκοσυριανή γλυκιά Θα 'ρθω να σε ανταμώσω κάτω στην ακρογιαλιά Θα ήθελα να σε χορτάσω όλο χάδια και φιλιά Θα ήθελα να σε χορτάσω όλο χάδια και φιλιά Θα σε πάρω να γυρίσω Φοίνικα, Παρακοπή Γαλησσά και Nτελαγκράτσια και ας μου 'ρθει συγκοπή Γαλησσά και Nτελαγκράτσια και ας μου 'ρθει συγκοπή Στο Πατέλι, στο Nυχώρι φίνα στην Αληθινή και στο Πισκοπιό ρομάντζα γλυκιά μου Φραγκοσυριανή και στο Πισκοπιό ρομάντζα γλυκιά μου Φραγκοσυριανή