Með Bæninni Kemur Ljósið - Páll Óskar & Monika Abendroth

Ég veit þú kemur í kvöld til mín þótt kveðjan væri stutt í gær. Ég trúi ekki á orðin þín, Ef annað segja stjörnur tvær. Og þá mun allt verða eins og var Sko áður en þú veist, þú veist. Og þetta eina sem útaf bar Okkar á milli í friði leyst. Og seinna, þegar tunglið hefur tölt um langan veg, þá tölum við um drauminn sem við elskum, þú og ég. Ég veit þú kemur í kvöld til mín þótt kveðjan væri stutt í gær. Ég trúi ekki á orðin þín, Ef annað segja stjörnur tvær.

Svo lít ég bara í kringum mig og sé Alla þessa fegurð nærri mér ég tók því sem gefnu En staldraði aðeins við Ég er á réttum tíma á réttum stað Hverjum get ég þakkað fyrir það? Ég opnaði augun Og hjartað... Fann á ný betra líf Af því ég fór loks að trúa því Að það væri eitthvað annað Eitthvað meir og miklu stærra Oooh Fann á ný betra líf Af því ég fór loks að trúa því Að það væri eitthvað annað Eitthvað meir og miklu stærra En allt sem er. (Dans rútína 8 taktar) Hvort sem það er stórt eða' agnarsmátt ég skynja einhvern meiriháttar mátt ég þarf enga sönnun ég finn og veit og sé Með allri sinni þekkingu og fé Aldrei gæti maður skapað tré ég opnaði augun Og hjartað... Fann á ný betra líf Af því ég fór loks að trúa því Að það væri eitthvað annað Eitthvað meir og miklu stærra Oooh Fann á ný betra líf Af því ég fór loks að trúa því Að það væri eitthvað annað Eitthvað meir og miklu stærra En allt sem er. Slow kafli - lagið dettur niður (4 taktar) Andinn í efninu Efnið í andanum Fann á ný betra líf Af því ég fór loks að trúa því Að það væri eitthvað annað Eitthvað meir og miklu stærra Oooh Fann á ný betra líf Af því ég fór loks að trúa því Að það væri eitthvað annað Eitthvað meir og miklu stærra En allt sem er.

London, París, Róm - urðu orðin tóm Gekk þann gyllta breiða, blindaður af ást Falskir kunningjar, snerust um mig einan Fékk mér kavíar, núna er allt um seinan Því ég stíg minn hinsta dans Og ég kveð mitt líf með glans En ég iðrast aldrei neins, iðrast aldrei London, París, Róm - urðu orðin tóm Gekk þann gyllta breiða, blindaður af ást Falskir kunningjar, snerust um mig einan Fékk mér kavíar, núna er allt um seinan Því ég stíg minn hinsta dans Og ég kveð mitt líf með glans En ég iðrast aldrei neins, iðrast aldrei Kristals kampavín, perlur postulín Demantar í matinn, ást í eftirrétt Ef ég elsk' í dag, blöðin birta á morgun Fæ mér freyðibað, drekki mínum sorgum Og ég stíg minn hinsta dans Og þannig kveð mitt líf með glans En samt iðrast ég aldrei neins, iðrast aldrei Allt sem ég fæ í dag, farið burt á morgun Svo ég stíg minn hinsta dans Og þannig kveð mitt líf með glans En samt iðrast ég aldrei neins, iðrast aldrei