آ هه هه چه سالی ساختیما الماسیم هنو پایدار آره، آ، هه هه آ، چند تا رو زد؟ چند تا رو زد؟ آ بگو چند تا رو زد؟ هه چند تا رو زد؟ چند تا رو زد؟ آ، بگو چند تا رو زد؟ آ، چند تا رو زد؟ بیت دارا پایداره ترس دارم؟ الان نه شک دارم؟ الان نه ده ساله کلانترم، اینجا به جنگ دارم من عادت (برررا) هر سالم فراتر ترس داریم؟ الان نه شک داریم؟ الان نه هفتاییم الان با همیم اینجا کل دنیا رو میخوایم، الان و فردا نه (حالا) اگه بیام بالا سرت میاد بلا سرت بیت و میگ*م کارام پخشه ایران سراسرش دارا بذار تاج و سرش توی ترپ ها سَره (آ سَره) اگه زدیم کُشتیم هر چی رقیب بوده دعوا سرش، فدا سرش، هه اگه مغرورم، بودم خودم و خودم (تنها) از اولش تو این بازی فقط بردم و بردم (فقط) یه سری لاشخور بودن میراث و خوردن و بردن (هه، آره) ولی بعد خدافظی همه مُردن و مُردن (پَ) آ، چند تا رو زد؟ (ها؟) بهترین کارا رو چند تا رو زد؟ (ها؟) بهترین آمار و چند تا رو زد؟ (ها؟) استعدادا رو چند تا رو جمع کرد دور خودش؟ پایدار چند ساله هست؟ (ها؟) هر سال هم هست راه من... (آره) هموار تر اَ سال قبل (هه) زندگیم افسانه آره، هر صد سالم کمیابه امثال من آ، چند تا رو زد؟ (ها؟) بهترین کارا رو چند تا رو زد؟ (ها؟) بهترین آمار و چند تا رو زد؟ (ها؟) استعدادا رو چند تا رو جمع کرد دور خودش؟ پایدار چند ساله هست؟ (ها؟) هر سال هم هست راه من... (آره) هموار تر اَ سال قبل (هه) زندگیم افسانه آره، هر صد سالم کمیابه امثال من اگه مغرورم چون بودم خودم و خودم از اول این بازی بردم و بردم اعتمادی نبود دیدم دورم گرگن چون کلا شانسی نبود و ساختم فرصت و خودم اِی، فرق دارم باهاش رفتارم تا حتی افکارم داش بیست چهاری فضا ام سیاره ام داش هرکی یه چی شنیده درباره ام داش دنبالمن انگار سرمایه ام (اَه) نیشت میزنم و سم دارم داستانا زیاده درباره ام داش میخوای روز خوب نبینی؟ بد با من باش یادمه میخواستن بزننم یه سری کَت بسته ببرنم (اوه) بالا بودم من با حوریا زندگی یاغیا مزه کرد به دهنم (هو) حالا کجام؟ (کجا؟) پایینو دیدم و بالا شجام اون که واسه ماها شدش آقا شجاع ببین کی بدیم بکنن کاراشو ما آ، چند تا رو زد؟ (ها؟) بهترین کارا رو چند تا رو زد؟ (ها؟) بهترین آمار و چند تا رو زد؟ (ها؟) استعدادا رو چند تا رو جمع کرد دور خودش؟ پایدار چند ساله هست؟ (ها؟) هر سال هم هست راه من... (آره) هموار تر اَ سال قبل (هه) زندگیم افسانه آره، هر صد سالم کمیابه امثال من از رسالت و رپ بهم خورد حالمو زد ببین ما امام این کاریم اسم آلبوممون آیة الترپ (آیة الترپ) ماییم و شعرای سمی (سمی) ماییم و پولای نقد (نقد) تورامون تو راهه پس خدافظ روزای بد ایمانمون خدافظ روزای بد سلامتی همه روزا که رفت (سلامتی) وقت وقتِ پولای نقد تو لندن تو دورتن ک*نای شهرک و (هو) چند ساله عقبی؟ ها؟ (چند ساله؟) تو استعداد و هنر، ادبیات موندی درآوردم چطو سر از اینجا؟ نگیر فاز رقابت، تو فنمی داش (مشهور شدی نه؟!) خانوم بازیکن لاغره نیماره آره ایمان کُلنل نسلشه، ستاره داره نه مثل اون سوبِر پسر که انکاره کارش ولی تهش میدونه آیدلش عرفانه آخه میخواد خودشو بکنه جا، لا ماها ولی بهتره بزنه به جا کازابلانکا (بدو) یه دور بد میشه براش داش خواه ناخواه میریم بالا سرش با عرفان، جی، پایا، دارا آ، چند تا رو زد؟ چند تا رو زد؟ آ بگو چند تا رو زد؟ هه چند تا رو زد؟ چند تا رو زد؟ آ، بگو چند تا رو زد؟ آ، چند تا رو زد؟ آ، چند تا رو زد؟ (ها؟) بهترین کارا رو چند تا رو زد؟ (ها؟) بهترین آمار و چند تا رو زد؟ (ها؟) استعدادا رو چند تا رو جمع کرد دور خودش؟ پایدار چند ساله هست؟ (چی؟) هر سال هم هست راه من... (آره) هموار تر اَ سال قبل (هه) زندگیم افسانه آره، هر صد سالم کمیابه امثال من آ، چند تا رو زد؟ (ها؟) بهترین کارا رو چند تا رو زد؟ (ها؟) بهترین آمار و چند تا رو زد؟ (ها؟) استعدادا رو چند تا رو جمع کرد دور خودش؟ پایدار چند ساله هست؟ (چی؟) هر سال هم هست راه من... (آره) هموار تر اَ سال قبل (هه) زندگیم افسانه آره، هر صد سالم کمیابه امثال من

آره، آره اجازه دادی و راضی بودی بات بازی کنن دوباره، دوباره روزی می رسه می رسی به حرفام اشکال نداره، نداره بذار ستاره رو سرم بباره، پس چرا خوابه؟ بذار بخوابه نه نذار بخوابه، نه نداره چاره همه هم سنام مریض روحین منم هم سنم پَ اینه روحیه ام من نگفتم تو مسیر خوبیم نه من صوفیم، نه سفیر رومیم از جون میگم تو این راه جون میدم حالا دور بر ندار بهت رو میدم هر وری باد میاد به اون سو میرن هر جا نونشون جوره از اون رو میگن بذار زور بگن میگم تا کور بشن دستور بدن بذار بگن و گوش ندم بکَن تو گور من، بِچش از خون من هیچ کسوفی نمیشه ضد نور من ببین شور من شده پل عبور من روشنه طول شب کل وجود من ندیده نور من، نه بابا کوره پس واستون زوده هنوز قبول ظهور من آره، آره اجازه دادی و راضی بودی بات بازی کنن دوباره، دوباره روزی می رسه می رسی به حرفام اشکال نداره، نداره بذار ستاره رو سرم بباره، پس چرا خوابه؟ بذار بخوابه نه نذار بخوابه، نه نداره چاره نمی خوام الکی مثل بغلی تز بدم نمی خوام مثل بغلی الکی حس بدم احتیاجی نداره بیارم اسمشم بکن فکر یه کم یا دوباره بهت بگم نوشتن عشق من، کی نوشت مثل من؟ می خوام از حس بگم، می خوام از دل بگم توی خماری خود روی موج ول بشم معلق رو ورقه بشم نصف شب دود سنگینی دورمه نصف وقت نصف دیگشم وقت ندارم چت بشم هر کیه ضد من، نکنه فکرشم می پیچمت تو کفنت، عرفانه اسم من همینه عشق من، همیشه شعر بگم همیشه عشق من، شنیده شعر من بیرون از جسم و تن بتونم حس کنم جونم مال تو روحمو به کی من بسپرم؟ (به کی؟) آره، آره اجازه دادی و راضی بودی بات بازی کنن دوباره، دوباره روزی می رسه می رسی به حرفام اشکال نداره، نداره بذار ستاره رو سرم بباره، پس چرا خوابه؟ بذار بخوابه نه نذار بخوابه، نه نداره چاره کل عمرم دنیا را دور زدم دو تا چشم جلومه، دو تا هم پشت سرم یه مشت لاشخور دنبال فرصتن باس بکشم، اگه نکشم، کشتنم دست ما نیست اینا برای ما هم بر زدن حکم تو دستشونه و ما هم کوت همش اگر برد ازت دیگه دیره غر نزن بازم فرصت هست، نکن فکر صلح اصلا دیگه می خونه و میگه کلافه از این دل وقتی می دونه و میره خلاف غریزه کلی کار و فشار دائم و سال ها لازم ولی می رسم بهش آره رفیق دیوونه و پیرت بد حال و مریضه ضعیف و بی جونه، دیگه نداره نتیجه کلی کار و فشار دائم و سال ها لازم ولی می رسم بهش آره آره، آره اجازه دادی و راضی بودی بات بازی کنن دوباره، دوباره روزی می رسه می رسی به حرفام اشکال نداره، نداره بذار ستاره رو سرم بباره، پس چرا خوابه؟ بذار بخوابه نه نذار بخوابه، نه نداره چاره آره، آره دوباره، دوباره نداره، نداره بذار ستاره رو سرم بباره، پس چرا خوابه؟ بذار بخوابه نه نذار بخوابه، نه نداره چاره

مولايَ قد نامت عيون وتيقظت أيضا عيون نامت عيون الخائنين وعين نجمك لا تخون نامت عيون الخائنين وعين نجمك لا تخون ترنو الينا وهي سا هية عن الدنيا الخؤون أتراه أذهلها جلا ل الله أم مر القرون أتراه أذهلها جلا ل الله أم مر القرون أم أن من فوق الثرى لا يسمعون ولا يعون ويح نفسي أفلم ترى وهي ترسف في سجون ويح نفسي أفلم ترى وهي ترسف في سجون مولايَ قد نامت عيون وتيقظت أيضا عيون نامت عيون الخائنين وعين نجمك لا تخون نامت عيون الخائنين وعين نجمك لا تخون