Litfríð Og Ljóshærð - Savanna tríóið

Nå som sola synk og himmal mørkner Og trea bøyer seg i vind Og vi veit det kjæm ændre daer Og det blir værre og ælle ting Vil jeg hølle rundt deg og si ælt du vil jeg skar si og ælt ska bli Slik du vil Både snøge og regn i hjerte Og sola varmer deg att helt Je treng itte juge opp vakre historier Je tæk sol og regn og ælt Vi har delt Du er alt jag har her i værden Den er ingets utan deg Jeg var en vandrare på vegen Jag var villse utan deg Jag skulle drive vind for våg Utan mening eller utan nogot mål Utan deg Både snøg og regn i hjerte Sola varmer deg att helt Je treng itte juge opp vakre historier Je tæk sol og regn og ælt Vi har delt Dæ er kvæll en sitt og unders Om ælt blir slik det var før Så sern svala flyg høgt på himmal Og det lettner lenger sør Og jeg vil hølde rundt deg og si ælt du vil at je ska si og ælt ska bli Slik du vil Både snøg og regn i hjerte Sola varmer deg att helt Je treng itte juge opp vakre historier Je tæk sol og regn og ælt Vi har delt Både snøg og regn i hjerte Sola varmer deg att helt Je treng itte juge opp vakre historier Je tæk sol og regn og ælt Vi har delt

Seg mér hvernig ég Virðist fyrir þér Flækt og týnd og einmana Tek það ekki nærri mér Eða hefur mér tekist að Sannfæra þig um það Að ég sé laus við öll Vandamál sem algengt er að hrjái unglinga? Það er ekki mér að kenna' ef þú heldur að ég sé með Front þegar ég er með þér Ég hef aldrei þóst geta verið neitt annað En nákvæmlega það sem ég er Búðu þig undir Að ég opni mig því þú færð heila ævisögu Og miklu meira til Ég er með allskonar pælingar Frumlegar, fyndnar, Grafalvarlegar um öll Vandamál sem algengt er að hrjái unglinga Og það er ekkert skrítið að mig langi' að tala lengi og Deila þeim með þér því ég er nokkuð viss um að þér finnist þær góðar Ef þú hlustar nógu vel þér dettur pottþétt allskonar í hug sem þú bætir síðan við Sem ég skil og tileinka mér Við spjöllum fram á kvöld þú segir að höndin mín sé köld Orðin þín svo hlý og mjúk, þau Taka af mér öll völd Þér hefur einhvernveginn tek- Ist að sannfæra mig um að þú sért laus við Vandamál sem algengt er að hrjái unglinga Það er kannski ekkert sniðugt að við höldum þessu áfram Og hunsum gallana En mér finnst ekkert sniðugt heldur að hunsa allt sem er gott Að refsa sér fyrir það Að finnast stundum gaman að spjalla og hætta svo að spjalla Og gera allskonar annað því það er bara akkúrat það sem við gerum nú öll ef við Leyfum okkkur það Eigum við ekki bara að Hætta að hugsa og Sætta okkur við þessi Vandamál sem algengt er að hrjái unglinga? Er ekki orðið augljóst að Við eigum séns og við Gætum náð saman þó við séum bæði flækt og týnd og einmana? Þó við séum bæði flækt og týnd og einmana Þó við séum bæði flækt og týnd og einmana