Λες Και είχα χρόνια να σε δω Μου μοιάζει τόσο ξαφνικό Που γίνεται αλήθεια Μου λες Δεν το αντέχεις και εγώ Πνίγω τις λέξεις στο μυαλό Σαν μια κακή συνήθεια Γιατί Κάθε φορά η λογική Να φαίνεται σαν φυλακή Οπότε με κοιτάζεις Γιατί Να είναι η θάλασσα τρελή Να μου θυμίζει πως και εσύ Με το βυθό της μοιάζεις Ξενυχτώ να σου λέω καλημέρα Μα όσα θέλω δε βλέπουν στο φως Και έτσι έφυγε άλλη μια μέρα Και ο έρωτας μένει κρυφός Και ο έρωτας μένει κρυφός Αυτό Ισως να ήτανε γραφτό Ησουνα κύμα μα εγώ Ηθελα εδώ να μείνεις Γι' αυτό Εμεινα εκεί να σε κοιτώ Σαν ήλιο απογευματινό Στη θάλασσα να σβήνεις Ξενυχτώ να σου λέω καλημέρα Μα όσα θέλω δε βλέπουν το φως Και έτσι έφυγε άλλη μια μέρα Και ο έρωτας μένει κρυφός Και ο έρωτας μένει κρυφός Κι αν όλα μου τα βράδυα πήρανε Το σχήμα απ' το κορμί σου Τον ήχο της φωνής σου Στα χέρια μου τα χάδια μείνανε Για να'μαι η δύναμή σου Γι' αυτό αποκοιμήσου Ξενυχτώ να σου λέω καλημέρα Μα όσα θέλω δε βλέπουν το φως Και έτσι έφυγε άλλη μια μέρα Και ο έρωτας μένει κρυφός Και ο έρωτας μένει κρυφός

Στο μονοπάτι σαν θα βγεις, Μιας ανοιξιάτικης αυγής, Να μη ξεχάσεις να της πεις Μια καλημέρα της ζωής Μια καλημέρα είν' αυτή Πες τη κι ας πέσει χάμω Πες τη κι ας πέσει χάμω Παλάτια χτίζουν οι θεοί κι εμείς πάνω στην άμμο κι εμείς πάνω στην άμμο Με τα χαράματα σαν βγεις Από την πόρτα της ζωής Μια καλημέρα να της πεις Κι ας είσαι μόνος μες στη γη Μια καλημέρα είν' αυτή ...

Είσαι η ζωή μου και ο θάνατος μαζί Σε αγάπησε η καρδιά μου Μα η ψυχή μου σε μισεί Σαν το τσιγάρο το τίμημα βαρύ Για την χαρά που παίρνω με χρεώνεις σε ζωή Δεν αντέχω να υπάρχεις δίχως να είσαι δικό μου Είναι που σε αγαπάω και όχι ο εγωισμός μου Είναι που όταν σε βλέπω σταματάει η καρδιά μου Και περνάει φευγαλέα η ζωή από μπροστά μου Είναι ήλιο που δεν βγαίνει αν δεν πεις καλημέρα Στο σημείο που έχω φτάσει δεν υπάρχει ποιο πέρα Κι αν μια νύχτα να σ' έχω Κι ας μην ζήσω άλλη μέρα Είσαι η χαρά μου κι πίκρα μου μαζί Και αυτό το άπιαστο όνειρο που με ταλαιπωρεί Σαν την ελπίδα που σπάει και την κολλάω Επίτρεψε μου να μπορώ να λέω πως σ' αγαπάω Δεν αντέχω να υπάρχεις δίχως να είσαι δικό μου Είναι που σε αγαπάω και όχι ο εγωισμός μου Είναι που όταν σε βλέπω σταματάει η καρδιά μου Και περνάει φευγαλέα η ζωή από μπροστά μου Είναι ήλιο που δεν βγαίνει αν δεν πεις καλημέρα Στο σημείο που έχω φτάσει δεν υπάρχει ποιο πέρα Κι αν μια νύχτα να σ' έχω Κι ας μην ζήσω άλλη μέρα