Inconsolable - Maria Arredondo

Lo mucho que yo sufri Por esa ingrata mujer Ella no lo ha de saber, Mejor prefiero morir Bien se que se ha de burlar de mi cariño profundo Porque sabe que en el mundo A nadie podre yo amar Ayyy Yo no se porque la quiero, aaay Yo no se porque sera Tanto sufrir Tanto llorar. Me fui a la orilla del mar, y las olas me decian Que tu ya no me querias que dejara de llorar Que de todo mi querer, tu ya te habias olvidado Que ya tu te habias marchado Paa nunca mas volver Aaay Yo no se porque la quiero Aaaay yo no se porque sera Tanto sufrir, tanto llorar.

Kom la oss dra avsted, Følge vismenns gamle lei, Til byen i det fjerne Skal våre lengsler finne vei. Vi går i stjerneskjær Mot en liten enkel stall, Til barnet i en krybbe, Er det vår pilgrims-skares skal. Vi blir ledet av en stjerne Mot den nye kongens by. I våre mørke vinternetter Er den tent påny. Og ser vi oss omkring Der vår vandring skrider frem, Fra alle land på jorden Går det barn mot Betlehem. Gjennom tusen glemte år Vil vi følge stjernens glans, Til vi har funnet kongen Og vi står ved krybben hans. Vi blir ledet av en stjerne Mot den nye kongens by. I våre mørke vinternetter Er den tent påny. Og når vi kommer inn Ser vi barnet sove trygt. Marias øyne smiler, Det lyser varmt fra Josefs lykt. Så kneler alle ned, Vi bærer frem vår største skatt. Og jeg vil gi det sangen Som fyller hjertet mitt i natt. Vi blir ledet av en stjerne Mot den nye kongens by. I våre mørke vinternetter Er den tent påny. I våre mørke vinternetter Er den tent påny.