Ime Aftos - Giannis Harisis

Αυτός που περιμένω Δεν θα 'ρθει από τα αστέρια Και θα 'ναι τα δυο του χέρια γεμάτα χώματα Αυτός που περιμένω Δεν θα 'ναι ο ιππότης θα 'ναι απλός στρατιώτης στα χαρακώματα Αυτός που περιμένω αυτός που περιμένω αυτός που περιμένω αυτός αυτός Αυτός που περιμένω αυτός που περιμένω αυτός που περιμένω αυτός αυτός Αυτός που περιμένω δεν παριστάνει κάτι είναι ένα ανθρωπάκι όπως είμαστε όλοι μας Αυτός που περιμένω δεν είναι ένα αστέρι κανένας δεν τον ξέρει μέσα στην πόλη μας Αυτός που περιμένω αυτός που περιμένω αυτός που περιμένω αυτός αυτός Αυτός που περιμένω αυτός που περιμένω αυτός που περιμένω αυτός αυτός Αυτός που περιμένω δεν έχει εφτά παλάτια μα από τα δυο του μάτια κυλάει το δάκρυ μου Αυτός που περιμένω δεν γράφει ιστορία δουλεύει μες στα κρύα για την αγάπη μου Αυτός που περιμένω αυτός που περιμένω αυτός που περιμένω αυτός αυτός Αυτός που περιμένω αυτός που περιμένω αυτός που περιμένω αυτός αυτός

Από τη μέρα που σε είδα Το μυαλό κλείδωσε πόρτες Και δεν μπαίνει άλλος κανείς Θέλει το χρόνο του να το παραδεχτώ Πως θα παραλύω όσο αδιαφορείς Έτσι με κατάντησες εσύ, ερωτευμένο Έχεις γίνει βάσανο μου πια κι απωθημένο Η καρδιά μου πριν εμφανιστείς δεν είχε θέμα Γλεντούσε κάθε χτύπο, τώρα χτυπά για σένα Έτσι με κατάντησες εσύ, ερωτευμένο Έχεις γίνει βάσανο μου πια κι απωθημένο Κι αν ο κόσμος πάει να διαλυθεί έτσι όπως είναι Τίποτα δεν με νοιάζει, ερωτευμένος είμαι Από τη μέρα που σε είδα Το μυαλό με τη δική σου σκέψη μόνο λειτουργεί Για τα υπόλοιπα δεν έχει πια καιρό Στο χαμόγελο σου βρίσκεται η ζωή Έτσι με κατάντησες εσύ, ερωτευμένο Έχεις γίνει βάσανο μου πια κι απωθημένο Η καρδιά μου πριν εμφανιστείς δεν είχε θέμα Γλεντούσε κάθε χτύπο, τώρα χτυπά για σένα Έτσι με κατάντησες εσύ, ερωτευμένο Έχεις γίνει βάσανο μου πια κι απωθημένο Κι αν ο κόσμος πάει να διαλυθεί έτσι όπως είναι Τίποτα δεν με νοιάζει, ερωτευμένος είμαι

Ku je, ça po bon o zemra ime? A je zgjut apo rrin n'mendime? Noshta t'kom lon keq me obligime Krejt ça po m'mbajnë janë do kujtime Zemra, zemra ime mos u lëndo Kom ik pak larg mos u shqetëso Veç t'lutna për këto gjana mos um fajëso Se ti e di që si unë asnjë s'të do Zemër m'dogji malli, vallahi pa ty sun po ja dali Zemër m'dogji malli, ah kët' jetë ta marrë djalli A egziston ti dashni? Nëse po atëherë lajmërohu A je najkun veç ta di? Nëse po hajde afrohu Flej flej flej (uoh), unë sun po flej (nah) Mendimet n'replay, kom rrshit si n'hokey Zemra mu ka vra, fjalët e tua si AK Po pi OKI për ty po s'po m'bon mu ni okay AK-47, gjyksi m'qet zjerrëm Po m'dokesh si jerem, pi ondrrës ti nxjerrëm Jeta jem, jetën ma bone helëm Faji gjithmonë um ka dasht, m'ka thonë "Hajde merrëm" Ku je, ça po bon o zemra ime? A je zgjut apo rrin n'mendime? Noshta t'kom lon keq me obligime Krejt ça po m'mbajnë janë do kujtime Zemra, zemra ime mos u lëndo Kam ik pak larg mos u shqetëso Veç t'lutna për këto gjana mos um fajëso Se ti e di që si unë asnjë s'të do Zemër m'dogji malli, vallahi pa ty sun po ja dali Zemër m'dogji malli, ah kët' jetë ta marrë djalli Hej, jena dasht deri n'skejt Por dashnia jonë s'mundet mu kthy n'hate (kurrë) Kena vizllu si skeleti t'Philip Plein E tash kur ndrron skena ma shumë se per pos pain Drita jem, ti je syni jem i majtë Unë syni yt i djathtë, engjëlli që t'rrin n'krahë Djalli që t'run prej krejt t'kqijave Me ec n'mu osht si me ec n'rrugë t'vijave Ti je qiri që mu errësirën ma zhduk (yah) Patjetër që duna me t'rujt, s'duna me t'hup (never) Me kon bashkë me dikon ma mirë ec puna Po dashnia sun frymon kur ti vin senet te huna Ku je, ça po ban o zemra ime? A je zgjut apo rrin n'mendime? Noshta t'kom lon keq me obligime Krejt ça po m'mbajnë janë do kujtime Zemra, zemra ime mos u lëndo Kam ik pak larg mos u shqetëso Veç t'lutna për këto gjana mos um fajëso Se ti e di që si unë asnjë s'të do Zemër m'dogji malli, vallahi pa ty sun po ja dali Zemër m'dogji malli, ah kët' jetë ta marrë djalli

Ταξίδια έκανα δικά μου αγαπημένα Έζησα όλες τις πληγές που μου 'δωσε η ζωή Μέτρησα λάθη και σωστά μα βγήκαν μπερδεμένα Γιατί δεν έμαθα ποτέ ποιος έφταιξε πολύ. Κοιμήθηκα σε αγκαλιές δικές μου μα και ξένες Αγάπες που έσβησε του χρόνου το νερό Έκρυψα από φίλους μου στιγμές μου περασμένες Γιατί ντρεπόμουν πάλι ψέματα να πω Βγαίνει ένας ήλιος και κοιτάει το πρόσωπό μου Μα δε με καίει με ζεσταίνει η φωτιά Ό, τι αγάπησα το έκανα δικό μου Δε με κρυώνει ο αέρας που φυσά Βγαίνει ένας ήλιος να μου δείξει τι αξίζω Δε με βαραίνει όμως ο πόνος άλλο πια Φεύγω μακριά γιατί νομίζω πως αρχίζω Να 'μαι εγώ ίσως για πρώτη μου φορά Περπάτησα σε διαδρομές που μου 'δειχναν οι άλλοι Και πνίγηκα χίλιες φορές στη θάλασσα του νου Μέθυσα από τα όνειρα και έμεινα εκεί στη ζάλη Και με ξυπνούσε η σιωπή πάντα και κάπου αλλού.

Μ' έπνιγε μια στεναχώρια μέσα μου από καιρό κι έβλεπα μες στη μορφή σου το μεγάλο χωρισμό. Άφησα και τις αγάπες, άφησα και τα φιλιά κι έφυγα απ' τη ζωή σου με βαριά καρδιά. Κάτι μέσα μου πεθαίνει κι όμως επιζώ πάντοτε σε κάθε χωρισμό. Κι είμαι ακόμα εδώ με το πουκάμισο ανοιχτό, παίρνω το ρίσκο να σταθώ στο πιο μεγάλο χωρισμό. Κι όμως επιζώ με κάποιο τρόπο μαγικό πάντα σε κάθε χωρισμό, λέω πεθαίνω, μα στο τέλος επιζώ. Μη ρωτάς πως τα περνάω, που κοιμάμαι και πως ζω, συνεχίζω να υπάρχω και μετά το χωρισμό. Έκλεισα και τη καρδιά μου και δε σε χωράει πια, έκλεισα με την αγάπη γι' άλλη μια φορά. Κάτι μέσα μου πεθαίνει κι όμως επιζώ πάντοτε σε κάθε χωρισμό. Κι είμαι ακόμα εδώ με το πουκάμισο ανοιχτό, παίρνω το ρίσκο να σταθώ στο πιο μεγάλο χωρισμό. Κι όμως επιζώ με κάποιο τρόπο μαγικό πάντα σε κάθε χωρισμό, λέω πεθαίνω, μα στο τέλος επιζώ