I Zoi Allios - Antonis Remos

Δεν έχει ο δρόμος μου σκιά να ξαποστάσω Όνειρο να σταθώ Δεν έχει τέλος να το δω, και να σωπάσω Χαρά να δροσιστώ Η ζωή μου βήμα πίσω και μπροστά Πρώτα είναι το θύμα, ο φονιάς μετά Η ζωή μου πέτρα σε βαθύ γκρεμό Κι όμως λέει η ψεύτρα πως θα σηκωθώ Δεν ξέρει ο άνθρωπος τι δεν τον περιμένει Και ονειροπολεί Στήνει παγίδες μοναχός και μέσα μπαίνει Για μια ελπίδα ζει Η ζωή μου βήμα πίσω και μπροστά Πρώτα είναι το θύμα, ο φονιάς μετά Η ζωή μου πέτρα σε βαθύ γκρεμό Κι όμως λέει η ψεύτρα πως θα σηκωθώ

Είναι γυάλινη η πόλη και όπως πέφτει σπάει στα εκατό κομμάτια του παλιού καθρέφτη και ας λένε για ότι έσπασε, πως δεν ξανακολλά γίνεται το θαύμα όταν είσαι μπροστά Και όπως έχω φτάσει στην καταστροφή με κλειστά τα μάτια παίρνω τη στροφή χάνομαι στο δρόμο, όμως σώζομαι στο τέρμα έτσι είναι η ζωή, ζωή μαζί με εσένα Στην εποχή βάζω χ και ξαναρχίζω και στο μηδεν λέω δεν και συνεχίζω είναι η ζωή, η ζωή μαζί με εσένα πιο δυνατή και απαλή για κάθε ψέμα Απ'το φως στην άμμο και απ'την άμμο στα βαθιά κι'απο τα βαθιά στο πάτο και απ'τον πάτο στη στεριά θέλει απόφαση να αντέχεις να ανατρέπεις τα γραμμένα κι'ειναι απόφασή μου η ζωή μαζί με εσένα Πάνω κάτω οι ζωές μας στην τραμπάλα αυτού του κόσμου κι'όλοι είμαστε δικοί μας και όλοι ανήκουμε του χρόνου πάνω κι'ομως κάτω κι'ομως πάνω πάνω το αξίζω κι'όλο λέω συνεχίζω κι'όλο λέω συνεχίζω Στην εποχή βάζω χ και ξαναρχίζω και στο μηδεν λέω δεν και συνεχίζω είναι η ζωή, η ζωή μαζί με εσένα πιο δυνατή και απαλή για κάθε ψέμα

Ζήσε κοντά μου τις στιγμές πάμε απόψε αν το θες ένα ταξίδι μεθυσμένο να φέρεις τ'άστρα τ'ουρανού κι όλο το φως του φεγγαριού και να μη ξέρω, να μη νιώθω που πηγαίνω Έρωτα θέλει η ζωή έρωτα θέλει κι άσε τους άλλους να ζηλεύουν είναι επόμενο έρωτα θέλει η ζωή κι ένα τραγούδι το πρωί έρωτα θέλει η ζωή και όχι πόλεμο Κοίτα πώς καίγεται η βραδιά στου φεγγαριού την αγκαλιά καίει σαν πύρινη κορδέλα Ξενύχτησέ με με φιλιά κι ας πιάσει η νύχτα πυρκαγιά αφού στον έρωτα Θεό δεν έχει η τρέλα.

Τα πρωινά μόνη ξυπνώ Τόση δουλειά για να μην σε σκεφτώ Ανοίγω το φως, παντού δυστυχώς Θα υπάρχεις σε νιώθω Το παίζω τρελή, γιατί η λογική Όπως κι αν την πάρω άκρη δεν θα βγει Θα 'μαι αλλιώς, αλλάζω εντελώς Πάω κόντρα στο φόβο, φόβο Θα 'μαι αλλιώς πιο δυνατή Με βαρέθηκα, βαρέθηκα Θα λέω απλώς στα δύσκολα, φέρσου φυσικά Θα 'μαι αλλιώς, θα βγεις κι απ' το μυαλό μου Για να 'μαι εγώ ο εαυτός μου πια Θέλω να βγείς, να χαθείς Κι όχι μέσα μου να ζεις Πριν σε μισήσω, θα σ' αφήσω Γεια, πάω να ζήσω... Βράδια κενά διψάω φιλί Γι' αυτό κερνάω ποτά και φλερτάρω πολύ Μ' όποιον κι αν βγω, τι ψάχνω να βρω; Αφού εσένα έχω χάσει Μα ας ξεχαστώ, κι ας μην σε ξεχνώ Η ώρα να περνάει κάνω ό,τι μπορώ Θα 'μαι αλλιώς, μαθαίνω διαρκώς Λέω κι αυτό θα περάσει Θα 'μαι αλλιώς πιο δυνατή Με βαρέθηκα, βαρέθηκα Θα λέω απλώς στα δύσκολα, φέρσου φυσικά Θα 'μαι αλλιώς, θα βγεις κι απ' το μυαλό μου Για να 'μαι εγώ ο εαυτός μου πια Θέλω να βγείς, να χαθείς Κι όχι μέσα μου να ζεις Πριν σε μισήσω, θα σ' αφήσω Γειά, πάω να ζήσω... Ζητάω πολλά, πολλά Θέλω τη ζωή σου Μα τελικά, λογικά Δεν θα 'μαι μαζί σου Θα 'μαι αλλιώς, θα βγεις κι απ' το μυαλό μου Για να 'μαι εγώ ο εαυτός μου πια Θέλω να βγείς, να χαθείς Κι όχι μέσα μου να ζεις Πριν σε μισήσω, θα σ' αφήσω Σε μισήσω, θα σ' αφήσω Γειά, πάω να ζήσω...

Ό, τι έφτιαξε η ζωή κι ό, τι προσπαθεί ό, τι έφτασε ως εδώ κι ό, τι γεννηθεί ο λόγος που υπάρχω όλα είναι αγάπη Μέρες, μέρες κι άλλες μέρες κι από πάνω σκόνη έτσι γράφει ο χρόνος στο λευκό το χιόνι σε όλες τις στιγμές μας πρώτη η αγάπη Η αγάπη μόνο εκείνη του ανθρώπου η μνήμη Κι όταν πάω να ξεχάσω είσαι πάλι εκεί Κι όταν πάω να ξεπεράσω είσαι πάλι εκεί κι ό, τι φτάσω κι ό, τι χάσω είσαι πάλι εκεί η αγάπη Όλα περνούν όλα καινούργια θα 'ρθουν Όλα περνούν μόνο αυτή δεν περνά η αγάπη Όλα περνούν οι νύχτες μέρες γεννούν μα δεν περνά η μόνη αρρώστια – γιατρειά η αγάπη Κι όπως φεύγουν οι χειμώνες κι όπως προχωρά ο κόσμος στους αιώνες να πού προσκυνά στις πιο μεγάλες μάχες πρώτη η αγάπη η αγάπη μόνο εκείνη του ανθρώπου η μνήμη

Matia igra pou den klen apo hara Hili pikra pou olo len logia sklira Mia zoi sena plesio, mia fotografia Dio psixes sena soma, thee mou ti ironia Pou telioni etsi adoksa afti i istora Giati, giati, giati, giati Tremo to heri sou na fiso Tremo makria sou pos na ziso Tremo den thelo na ksana-ga-pi-so Tremo ti mera pou harazi Ke pio kormi tha m'agaliazi Pia alli agapi tha me komma-tia-zi Mia kar-dia pos na papsi na ktipa Mia zoi sena plesio, mia fotografia Dio psixes sena soma, thee mou ti ironia Pou telioni etsi adoksa afti i istora Giati, giati, giati, giati Tremo to heri sou na fiso Tremo makria sou pos na ziso Tremo den thelo na ksana-ga-pi-so Tremo ti mera pou harazi Ke pio kormi tha m'agaliazi Pia alli agapi tha me komma-tia-zi Tremo to heri sou na fiso Tremo makria sou pos na ziso Tremo den thelo na ksana-ga-pi-so Tremo ti mera pou harazi Ke pio kormi tha m'agaliazi Pia alli agapi tha me komma-tia-zi Tremo to heri sou na fiso...

Παρ' το όπως θες, δες το όπως θες δε με αγγίζεις πια ψέματα λες, ψεύτικα κλαις κι έσβησες τη φωτιά Παρελθόν κι εσύ σαν κάθε ψέμα παρελθόν κι εσύ πριν απ' το τέρμα όρκοι δανεικοί και χάδια ξένα κρίμα... Παρελθόν κι εσύ σαν κάθε ψέμα παρελθόν κι εσύ πριν απ' το τέρμα έρωτας φτηνός σαν ένα κέρμα κρίμα, ήσουν ψέμα... Γύρνα και δες πόσες χαρές μου στέρησες εσύ το γκρίζο χθες, κι οι ενοχές δε φτιάχνουν μια ζωή Παρελθόν κι εσύ σαν κάθε ψέμα παρελθόν κι εσύ πριν απ' το τέρμα όρκοι δανεικοί και χάδια ξένα κρίμα... Παρελθόν κι εσύ σαν κάθε ψέμα παρελθόν κι εσύ πριν απ' το τέρμα έρωτας φτηνός σαν ένα κέρμα κρίμα, ήσουν ψέμα... Παρελθόν κι εσύ σαν κάθε ψέμα παρελθόν κι εσύ πριν απ' το τέρμα όρκοι δανεικοί και χάδια ξένα κρίμα... Παρελθόν κι εσύ σαν κάθε ψέμα παρελθόν κι εσύ πριν απ' το τέρμα έρωτας φτηνός σαν ένα κέρμα κρίμα, ήσουν ψέμα... Παρελθόν κι εσύ σαν κάθε ψέμα παρελθόν κι εσύ πριν απ' το τέρμα όρκοι δανεικοί και χάδια ξένα κρίμα... Παρελθόν κι εσύ σαν κάθε ψέμα παρελθόν κι εσύ πριν απ' το τέρμα έρωτας φτηνός σαν ένα κέρμα Κριμα, ήσουν ψέμα...

Σαν από όνειρο μέσα στη νύχτα κακό να ξυπνάω τι να πετάξω απ'το χτες και για το αύριο τί να κρατάω Πώς να κοιτάξω μπροστά και ποτέ σ'ότι αφήσαμε πίσω και όλα αυτά που μαζί αγαπήσαμε εγώ να μισήσω Θα'πρεπε θα'πρεπε θα'πρεπε να'σουν εδώ που σε χρειάζομαι σε χρειάζομαι αφού έμαθα όλα μαζί σου να τα μοιράζομαι να σε νοιάζομαι και να σ'έχω ανάσα μου γη κι ουρανό Θα'πρεπε θα'πρεπε θα'πρεπε να'σουν εδώ που σε χρειάζομαι σε χρειάζομαι αφού έμαθα όλα μαζί σου να τα μοιράζομαι να σε νοιάζομαι και να σ'έχω ανάσα μου γη κι ουρανό Ποιός το περίμενε τέτοιο φιλί να'χει χάσει τη γεύση και στο δικό σου το στόμα να θέλει ξανά να επιστρέψει Να παρατήσω μια αγάπη στη μέση λοιπόν της ασφάλτου πώς να διαλέξω ζωή σε μια τέτοια στιγμή του θανάτου Θα'πρεπε θα'πρεπε θα'πρεπε να'σουν εδώ που σε χρειάζομαι σε χρειάζομαι αφού έμαθα όλα μαζί σου να τα μοιράζομαι να σε νοιάζομαι και να σ'έχω ανάσα μου γη κι ουρανό Ναι Θα'πρεπε θα'πρεπε θα'πρεπε να'σουν εδώ που σε χρειάζομαι σε χρειάζομαι αφού έμαθα όλα μαζί σου να τα μοιράζομαι να σε νοιάζομαι και να σ'έχω ανάσα μου γη κι ουρανό Σαν από όνειρο μέσα στη νύχτα κακό να ξυπνάω Θα'πρεπε θα'πρεπε θα'πρεπε να'σουν εδώ που σε χρειάζομαι σε χρειάζομαι αφού έμαθα όλα μαζί σου να τα μοιράζομαι να σε νοιάζομαι και να σ'έχω ανάσα μου γη κι ουρανό