Hardanger - Ivar Bjørnson & Einar Selvik

Ein harding e ein harding, han elska å arbeia Kjøyre traktor, hausta frokt og mjelka kyr Ein harding e ein harding, han e sjølgo' og sta Men når heljå kjem, då drikke han seg gla' Me drikke sider frå Hardanger, ja, me elska Hardanger. Me har dei finaste damena i dan finaste natur. Me drikke sider frå Hardanger, ja, me elska Hardanger. Brusande eplesaft, hardingfela og Lothepus. Når frokttre står i bløming, og løvetann' e gul, Og i bratte fjellside' ligg da snø. Mjelkeskjokolade, ein fjord og eit lite fyr. Grøne bakkar, ei dama i bunad og ei kyr. Me drikke sider frå Hardanger, ja, me elska Hardanger. Me har dei finaste damena i dan finaste natur. Me drikke sider frå Hardanger, ja, me elska Hardanger. Brusande eplesaft, hardingfela og Lothepus. Og da e Norge i raudt, kvitt og blått! Me drikke sider frå Hardanger, ja, me elska Hardanger. Me har dei finaste damena i dan finaste natur. Me drikke sider frå Hardanger, ja, me elska Hardanger. Brusande eplesaft, hardingfela og Lothepus.

Hljóðs bið ek allar helgar kindir, Meiri ok minni mögu Heimdallar; Viltu, at ek, Valföðr! vel framtelja Forn spjöll fíra, þau er fremst um man. Þá gengu regin öll á rökstóla, Ginnheilug goð, ok um þat gættusk; (á gengust eiðar, orð ok sœri, Mál öll meginlig er á meðal fóru.) Sól tér sortna, sígr fold í mar, Hverfa af himni heiðar stjörnur; Geisar eimi ok aldrnari, Leikr hár hiti við himin sjalfan. Þá gengu regin öll á rökstóla, Ginnheilug goð, ok um þat gættusk; (Skelfr Yggdrasils askr standandi, Ymr it aldna tré, en jötunn losnar.) Geyr nú Garmr mjök fyr Gnipahelli, Festr mun slitna en freki renna; Fjölð veit ek fræða, fram sé ek lengra Um ragna rök römm sigtíva. Bræðr munu berjask ok at bönum verðask, Munu systrungar sifjum spilla; Skelfr Yggdrasils askr standandi, Ymr it aldna tré, en jötunn losnar. Sér hon upp koma öðru sinni Jörð ór ægi iðjagræna; Falla forsar, flýgr örn yfir, Sá er á fjalli fiska veiðir. Sal sér hon standa sólu fegra, Gulli þakðan á Gimléi; þar skulu dyggvar dróttir byggja Ok um aldrdaga ynðis njóta.

Hearken well, in hall of kings On ocean-steed my words gain wings Odin's mead, I forth will bring For noble deeds, thine honor sing The brave men slain, Valkyrjur wakes Reward for strain, to Valhöll takes Then horns resound the mighty hall For those who fight, for those who fall For those who fight, for those who fall Warlord weaves his web of fear Each man gets his fated share Blood red search the warrior's shield Ravens scan the battlefield Ravens scan the battlefield We beat and blazed our trail of red Till Odin gazed upon the dead The horns resound the mighty hall For those who fight, for those who fall For those who fight, and those who fall May horns resound the mighty hall For we who fight, for we who fall

Senn váru Æsir Allir á þingi Ok Ásynjur Allar á máli Ok um þat réðu Ríkir tívar Hví væri Baldri Ballir draumar. Upp reis Óðinn Alda Gautr Ok hann á Sleipni Söðul of lagði. Reið hann niðr þaðan Niflheljar til Mætti hann hvelpi Þeim er ór Helju kom. Sá var blóðugr Um brjóst framan Ok galdrs föður Gól of lengi Fram reið Óðinn Foldvegr dunði Hann kom at hávu Heljar ranni. Þá reið Óðinn Fyrir austan dyrr Þar er hann vissi Völu leiði Nam hann vittugri Valgaldr kveða Unz nauðig reis Nás orð of kvað: "Hvat er manna þat Mér ókunnra Er mér hefir aukit Erfitt sinni? Var ek snivin snævi Ok slegin regni Ok drifin döggu Dauð var ek lengi." "Vegtamr ek heiti Sonr em ek Valtams Segðu mér ór helju Ek mun ór heimi Hveim eru bekkir Baugum sánir Flet fagrlig Flóuð gulli?" "Hér stendr Baldri Of brugginn mjöðr Skírar veigar Liggr skjöldr yfir En ásmegir Í ofvæni Nauðug sagðak Nú mun ek þegja.