Grada was een deerne, zie was van boerenstand
Zie wou as maagd goan dienen in 't westen van 't land
Zie schreef een advertentie in een of ander blad
Dat wier vol gelezen, al in die grote stad

Zo kwam zie veur 't eerst van eur leaven in de trein
Op die zachte stuulen doar zat zie donders fijn
Zie kek heur ogen uut hoast en wist niet wat ze zag
Noar al die drek en rotzooi die doar met heupe lag

'T Huus woar zie mos weazen lag in een villa wijk
Een bordje op de deure, een tandarts zien praktijk
Hier mos zie dus warken van 's morgens vroeg tot laat
Mevrouw gaf het commando: "zeg, doe jij de vaat!"

Toen zie op de plee zat, toen vond zie 't wel gek
Want doar hing een ketting en doar stond op van "trek"
Moar toen zie der an trok dacht zie: "wat is mien dat"
"Wie spuit mien doar met water van onder helemoal nat "

"Grada, ik ruik je voeten", zei de assistent
"Kun je die niet wassen, als je boven bent "
Zie gaf 'm toen as antwoord: "wat geet ow dat toch an "
"Van te vake wassen, doar wo-j verkouden van"

Meneer wol eur wat leren, ik zal ow zeggen wat
Van Abraham zien mosterd, de rest is makkelijk zat
Zie sloeg 'm in de kokken met een schuumer veur de kop
Ik zal 't vader schrieven, den haalt mien dan wel op

Den is eur toen goan halen, 't stond veur hem wel vast
Dat zo'n boeren-deerne in de stad niet past
Zie dut 't olde werk weer in huus en op 't land
Van stadsluu wel genezen en trots op boerenstand

Van stadsluu wel genezen en trots op boerenstand
Van stadsluu wel genezen en trots op boerenstand