Ανοίξανε απόψε οι ουρανοί Και κρύφτηκε απο φόβο το φεγγάρι Μα όσοι και να πέσουν κεραυνοί Να φύγω την απόφαση έχω πάρει Τσιγάρα πορτοφόλι και κλειδιά Και τον σακατεμένο εγωισμό μου Προχώρα είπα μέσα μου καρδιά Και χάθηκα μέσ το κατακλυσμό μου Δεν σε φοβάμαι ουρανέ Όσο ψηλά και αν είσαι Ούτε και σένανε ζωή Όσο κι αν με εκδικείσαι Αγριο μέσα μου θεριό Το δίκιο μου βρυχάται Βρεγμένος φίλε τη βροχή Ποτέ ποτέ ποτέ του δε φοβάται Ανοιίξανε απόψε οι ουρανοι Σκισμένη η ομπρελα μου και στάζει Του δρόμου άστεγος ξανά Τα μάτια τα βρεγμένα μου κοιτάζει Δεν σε φοβαμαι ουρανέ Όσο ψηλά και αν είσαι Ουτε και σένανε ζωή Όσο κι αν με εκδικείσαι Αγριο μέσα μου θεριό Το δίκιο μου βρυχάται Βρεγμένος φίλε τη βροχή Ποτέ ποτέ ποτέ του δε φοβάται Εχω αντεξει προσβολες με εχουν μισήσει Οι ιδιοι άνθρωποι που με έχουν αγαπήσει Αυτοι που εσπρωχναν να φυγουν μακρια μου Τωρα στριμωχνονται για να έρθουν πιο κοντα μου Δεν με τρομαζουν οι βροντές ούτε τα λόγια Ποτε δεν κόλωσα δεν το έβαλα στα πόδια Οι αστραπές οι κεραυνοί ούτε η οργη σου Τις αμαρτιες μου ξεπλενω απο τη βροχη σου Δεν σε φοβάμαι ουρανε Δεν σε φοβαμαι δεν διστάζω να το δείξω Όσο ψηλα και αν είσαι Μέστη βροχή σου απόψε θελω να σε πνίξω Ούτε και σενανε ζωή Να παλέψω με τα κύματα σαν πλοίο Οσο κι αν με εκδικεισαι Να απωθήσω της ψυχης το μεγαλειο Αγριο μεσα μου θεριό Δεν σε φοβαμαι οσο αγριος και αν είσαι Το δίκιο μου βρυχάται Αντεχω κι αλλο όσο σκληρά και αν με εκδικεισαι Βρεγμενος φιλε τη βροχή Δεν σε φοβηθηκα πότε μου μα ποτέ μου Ποτε ποτέ ποτέ του Δεν φοβάται Δεν σε φοβάμαι ουρανέ

Γύφτισσα μέρα μ' έναv ήλιο δειλό στα σύννεφα κρυμμένο. Γύφτισσα μέρα μ' έναv ήχο βραχνό σαν τραγούδι θλιμμένο. Η βροχή πoυ μαστιγώνει τους δρόμους η καρδιά πoυ δεv αντέχει τους πόνους μακριά σoυ η ζωή μoυ είναι άδεια φοβισμένο παιδί στα σκοτάδια. Γύφτισσα νύκτα μ' ένα φως χαμηλωμένο σ' ένα κερί λιωμένο γύφτισσα νύκτα μ' ένα όνειρο γυμνό και φιλί ραγισμένο. Η βροχή πoυ μαστιγώνει τους δρόμους η καρδιά πoυ δεv αντέχει τους πόνους μακριά σoυ η ζωή μoυ είναι άδεια φοβισμένο παιδί στα σκοτάδια

Μη με ρωτάς γιατί τελειώσανε τα βράδια μη με ρωτάς αν κ μετά θα σ' αγαπώ δώσ' μου να πιω από τα χέρια σου τα άγια δώσ' μου να πιω, να ξεδιψάσω, να σωθώ Να 'ρθείς ξανά χαράματα χωρίς φωνές κ κλάματα να 'ρθείς ξανά κ να μου πεις το "σ' αγαπώ" κατάματα να 'ρθείς ξανά χαράματα Ήσουν φωτιά μα κ παράδεισος για μένα ήσουν στεριά, ήσουν και θάλασσα μαζί μη λησμονείς τα λόγια σου τα περασμένα που μού 'χες πει "θα σ' αγαπάω μια ζωή" Να 'ρθείς ξανά χαράματα χωρίς φωνές κ κλάματα να 'ρθείς ξανά κ να μου πεις το "σ' αγαπώ" κατάματα να 'ρθείς ξανά χαράματα

Καμία δε με κράτησε Να δει αυτό που είμαι Καμία δε με άκουσε Να της φωνάζω μείνε Καμία δε με χώρεσε Σ' αυτό που λέμε ένα Καμία δεν το μπόρεσε Εκτός από εσένα Όσες πήγαν να μάθουν ποιος είμαι στο βάθος Όλες κάνανε, αγάπη μου, λάθος Καμία δε μπόρεσε να δει Όσες μες την καρδιά μου ρωτούσαν τι κρύβω Όλες μείναν, καρδιά μου, για λίγο Καμία δε μπόρεσε να μπει Καμία... καμία, μόνο εσύ Ποτέ μου δεν ανοίχτηκα Μη μάθουν τι σημαίνω Καμία δε φοβήθηκα Μα εσένα εγώ σε τρέμω Καμία δεν κατάφερε Να δει μέσα από μένα Καμιά δεν το κατάφερε Εκτός από εσένα Όσες πήγαν να μάθουν ποιος είμαι στο βάθος Όλες κάνανε, αγάπη μου, λάθος Καμία δε μπόρεσε να δει Όσες μες την καρδιά μου ρωτούσαν τι κρύβω Όλες μείναν, καρδιά μου, για λίγο Καμία δε μπόρεσε να μπει Καμία... καμία, μόνο εσύ