Gölgeler içinde kalamam her gece ben Duvarlar tehlike Göremem önümü düştüm hep en yüksekten Nasıl bir bilmece Gölgeler içinde kalamam her gece ben Duvarlar tehlike Göremem önümü düştüm hep en yüksekten Nasıl bir bilmece Kaybettim aklımı tanrım Durmadım her gece yazdım Söyle çıkış yolu var mı Bu cehennem hep bizleri yaktı Hayatsa aldı götürdü Alev ortasına bıraktı Suçum yok takatim Kalmadı artık ben gökleri yaktım Bazense göklere baktım Bakıp gözleri kararttım Yazdığım satırlarda bile vardı Sanırım tek dilek hakkim Tek dilediğimi yaşattım Yaşadıkça bunu başardım Kaderin ağları çözüldü Sonsuzluğuma bir el uzattım Ruhum uzaklara daldı Sanrılar yakamı bıraktı Sandığım sanki bir hissizlik Kayboldum derinde kaldım Geçmişe dair hep anlık Ne varsa geride bıraktım Gökyüzü yangın yeri ama Denizler de var hep bir kaygı Duvarlar tehlike Nasıl bir bilmece Çıkamıyoruz yine Karanlığım ezberimde En derine daldıkça Hayalleri yaktıkça Daha da batarsın dibe Hayati yaşadıkça Gölgeler içinde kalamam her gece ben Duvarlar tehlike Göremem önümü düştüm hep en yüksekten Nasıl bir bilmece Gölgeler içinde kalamam her gece ben Duvarlar tehlike Göremem önümü düştüm hep en yüksekten Nasıl bir bilmece