Of içim sıkılmış Dolunay mı ne varmış Artık bizi salsan mı? Tamam oyunu Retro kazanmış Seni bana beni sana onu buna anlatır durur dünya Kafan güzel olursa her şey sanki rüya Yani o zaman bitsin hep birlikte kalkıp gidelim Ya da eteğimizdeki taşları döküp bir yüzleşelim Boşa koysak dolmuyor Hiçbir şey değişmiyor Surç-i lisan mı ettik Şans bizi neden görmüyor Seni bana beni sana onu buna anlatır durur dünya Kafan güzel olursa her şey sanki rüya Yani o zaman bitsin hep birlikte kalkıp gidelim Ya da eteğimizdeki taşları döküp bir yüzleşelim

Kadehin dibini vurunca dostlar masaya Gönlümün sokaklarında kandiller yanar Muhabbet demini salınca hafiften havaya Gözlerim gözlerini felaketimi arar Şimdi galatada bir meyhanede Aklım o zat-ı şahanede Dostlar gönlümü eyler boşa Artık kalmadı bir bahane de Şans ne gezer divanede Onca içtik meyler boşa Sonsuz bir akşam üstü şimdi Hasret gitmez çakıldı kaldı semaya Canımın canı gönlümü kahret Gitme müptela etme cefaya Sonsuz bir akşam üstü şimdi Gitmez çakıldı kaldı semaya Canımın canı gönlümü kahret Gitme müptela etme cefaya Kadehin dibini vurunca dostlar masaya Gönlümün sokaklarında kandiller yanar Muahbbet demini salınca hafiften havaya Gözlerim gözlerini felaketimi arar Şimdi galatada bir meyhanede Aklım o zat-ı şahanede Dostlar gönlümü eyler boşa Artık kalmadı bir bahane de Şans ne gezer divanede Onca içtik meyler boşa Sonsuz bir akşam üstü şimdi Hasret gitmez çakıldı kaldı semaya Canımın canı gönlümü kahret Gitme müptela etme cefaya Sonsuz bir akşam üstü şimdi Hasret gitmez çakıldı kaldı semaya Canımın canı gönlümü kahret Gitme müptela etme cefaya, cefaya, cefaya

Derdi nedir bu sonbaharın, neden soldurur gülleri? Ner'den bulur bu insanlar ben mutsuzken gülünecek şeyleri? Derdi nedir bu sonbaharın, neden soldurur gülleri? Ner'den bulur bu insanlar ben mutsuzken gülünecek şeyleri? Tuhaflık bende biliyorum Bi' neden arıyorum unutmak için her şeyi Unutmak için kendimi İki kelime yetiyor seni seven kalbi kırmaya Sonra roman yazsan ne fayda? İki adımda geçiyorsun yanlızlık denen tarafa Sonra dağlar aşsan ne fayda? İki kelime yetiyor seni seven kalbi kırmaya Sonra roman yazsan ne fayda? İki adımda geçiyorsun yanlızlık denen tarafa Sonra dağlar aşsan ne fayda? Derdi nedir bu sonbaharın, neden soldurur gülleri? Ner'den bulur bu insanlar ben mutsuzken gülünecek şeyleri? Derdi nedir bu sonbaharın, neden soldurur gülleri? Ner'den bulur bu insanlar ben mutsuzken gülünecek şeyleri? Tuhaflık bende biliyorum Bi' neden arıyorum unutmak için her şeyi Unutmak için kendimi İki kelime yetiyor seni seven kalbi kırmaya Sonra roman yazsan ne fayda? İki adımda geçiyorsun yanlızlık denen tarafa Sonra dağlar aşsan ne fayda? İki kelime yetiyor seni seven kalbi kırmaya Sonra roman yazsan ne fayda? İki adımda geçiyorsun yanlızlık denen tarafa Sonra dağlar aşsan ne fayda? Dağlar aşsan ne fayda?

Ölü aşk diyarlarına beni sen attın da İçim paramparça Viraneyim yalan oldum... Sesin yankı olur boğar her adımda İçim paramparça Viraneyim duman oldum. Haykırsam Ellerimi açsam yalnız sana Ağlasam çocuk gibi Eskileri anlatsam Derviş gibi abdal gibi tapar gibi. Paramparça. Haykırsam çocuk gibi. Ağlasam çocuk gibi, eskileri anlatsam Derviş gibi, abdal gibi, tapar gibi, paramparça (ah) Haykırsam çocuk gibi

Şu adadan şu Bodrum'a yüzesim gelir Yüzsem de çıkamam ki, of be Kuş olup da o yakaya uçasım gelir Uçsam da konamam ki, of be Geceleri ben adadan Bodrum'a bakardım Işıkları ben görürdüm, of be Türküleri ben dinlerdim, gökyüzünü ben koklardım Ve de nasıl özlerdim, of be Ben döneksem döndüm diye memleketime Döndüm baba, döndüm işte, oh be Ben döneksem döndüm diye memleketime Döndüm baba, döndüm işte, oh be Şu adadan şu Bodrum'a yüzesim gelir Yüzsem de çıkamam ki, of be (of be) Kuş olup da o yakaya uçasım gelir Uçsam da konamam ki, of be (of be) Geceleri ben adadan Bodrum'a bakardım Işıkları ben görürdüm, of be Türküleri ben dinlerdim, gökyüzünü ben koklardım Ve de nasıl özlerdim, of be (of be) Ben döneksem döndüm diye memleketime Döndüm baba, döndüm işte, oh be Ben döneksem döndüm diye memleketime Döndüm baba, döndüm işte, oh be İnsan da hep vicdanı ve arzusuyla savaş Doğaya yakınlaş ve merhametle yanaş Doğrularını kaybetme, nezaketle algıla Bazen insan ulaşabilir düşüncelerle saygıya Gökyüzünde martıya, gökyüzünde kargaya Denizdeki bak bakarca, elindeki kova Mutluluk ve huzur için gerek var hep kavgaya Anlayış çalışırsa doğru bakılır konuya Kafayı karıştırma bence, kötüyü çalıştırma Çünkü dünyaya faydası yok, hep götürür zarara Hep nefisle mücadele gerekiyorken insana İşkenceli sürgünlerle hatalarını sorgula Kaç soğuktan sıcağa çıkar, yenik düşme şeytana Yani yenik düşme korkuna Türkçe müziğin en değerli seslerinden Cem Karaca 1945'ten 2004'e, rahmet ve saygıyla