Σαν όπλο η φωνή σου, είναι η δύναμη σου Όλα θα παν" καλά αν κάνεις όνειρα Με όπλο η φωνή σου, είναι η δύναμη σου αν πέσω ξαφνικά, θα σηκωθώ ξανά Αυτήν την μέρα, αλήθειες θα βρεις Αν ψάξεις στο φως, μπορείς να το δεις Μαζί σου αν θες, τον κόσμο γυρνώ Ελπίδα μπορεί το φως να βρεθεί Στα λάθη του χθες δεν θα μείνουμε Και δες στο παρόν εδω ανήκουμε Τα χέρια σφιχτα ψηλά μια γροθιά Πως με μια σκέψη σου ξανά όλα μοιάζουν φωτεινά σαν το κύμα ένα βήμα θα σε φέρει πιο κοντά κι αν στα δύσκολα βρεθείς μόνος σου θα σηκωθείς τα όνειρα σου, η άμυνα σου Σαν όπλο η φωνή σου, είναι η δύναμη σου Όλα θα παν" καλά αν κάνεις όνειρα Με όπλο η φωνή σου, είναι η δύναμη σου αν πέσω ξαφνικά, θα σηκωθώ ξανά Θα δεις χαρες λύπες τόσες πολλές πήρες και πίσω κέρδισε τώρα εφόδια που" χες την δύναμη της σκέψης ξανά βρήκες ο μόνος τρόπος για να βγεις νικητής δεν σταματάς και αν σου τυχανε τόσα έμαθες πολλά μα έπαθες πόσα τώρα μόνο δες μέρες φωτεινές και άφησε το χθες Πως με μια σκέψη σου ξανά όλα μοιάζουν φωτεινά σαν το κύμα ένα βήμα θα σε φέρει πιο κοντά κι αν στα δύσκολα βρεθείς μόνος σου θα σηκωθείς τα όνειρα σου, η άμυνα σου Σαν όπλο η φωνή σου, είναι η δύναμη σου Όλα θα παν" καλά αν κάνεις όνειρα Με όπλο η φωνή σου, είναι η δύναμη σου αν πέσω ξαφνικά, θα σηκωθώ ξανά Με όπλο η φωνή σου, είναι η δύναμη σου Όλα θα παν" καλά αν κάνεις όνειρα Με όπλο η φωνή σου, είναι η δύναμη σου ανθίζω ξαφνικά, θα σηκωθώ ξανά

Μέτρα τώρα τα λάθη που 'χεις κάνει Τελευταίο αντίο πριν σου πω Η αγάπη στο τέρμα πώς σε φτάνει Λερωμένα στα χείλη σ' αγαπώ Όταν κάποτε τα βρεις με τη καρδιά σου Όταν κάποτε θα μάθεις ν' αγαπάς Τότε σίγουρα θα είμαι μακριά σου Τότε σίγουρα εμένα θα ζητάς Είναι ώρα να πούμε την αλήθεια Δεν αξίζει να νιώθουμε ενοχή Τι αγάπες μου λες και παραμύθια Ας τη βρούμε του τέλους την αρχή Όταν κάποτε τα βρεις με τη καρδιά σου Όταν κάποτε θα μάθεις ν' αγαπάς Τότε σίγουρα θα είμαι μακριά σου Τότε σίγουρα εμένα θα ζητάς Όταν κάποτε τα βρεις με την καρδιά σου Όταν κάποτε θα μάθεις ν' αγαπάς Τότε σίγουρα θα είμαι μακριά σου Τότε σίγουρα εμένα θα ζητάς

Love goes away hides itself under the snow Fleeing from the fires Those fires that have been chasing it for years Either they are ours, or strangers' or old And they leave us alone In deserted roads Castaways in the fury of fire For so many years the anger of the world Have been closing and opening deeper wounds In Agrigento they pulled my eye off In Syracuse they steal hearts And they leave us alone In deserted roads Castaways in the fury of fire .

Έκλεισα τις κλειδαριές που' χα αφήσει στο κορμί και στην ψυχή μου Κι είπα εκατό φορές πως κανένας δε θα μπει μες στη ζωή μου Αν εσύ δεν έρθεις, μη φανεί κανείς... Κι έτσι είχα φωνάξει, πριν να μ'αρνηθείς... Και σ' ελευθερώνω και κλειδώνομαι... Ή έτσι θα ζήσω ή σκοτώνομαι... Έκλεισα τις κλειδαριές και κανένας άλλος μέσα μου δε θα 'ρθει Θα μετράω τις πληγές έτσι πια εξαργυρώνονται τα λάθη Κι είν' η θύμησή σου, το κρεβάτι μου... Είσαι τ' όνειρό μου κι η απάτη μου... Και σ' ελευθερώνω και κλειδώνομαι... Ή έτσι θα ζήσω ή σκοτώνομαι... Κι εσύ που ρίχνεις τις ζαριές και σπας τις κλειδαριές, τι ξέρεις από φόβο; Δειλά και ύπουλα γλιστράς, καθρέφτες δεν κοιτάς... Εσύ δεν ξέρεις ν' αγαπάς! Έκλεισα τις κλειδαριές Πιο κοντά μου θα σε φέρνει η απουσία. Της ελπίδας οι φωνές δίνουνε και στη σιωπή σου άλλη αξία Ό, τι μεγαλώνει μέσα μου είσαι εσύ... Δεν κοιτάω, σε βλέπω, σε ρωτάω γιατί... Και σ' ελευθερώνω και κλειδώνομαι... Ή έτσι θα ζήσω ή σκοτώνομαι...

Στης ανάγκης τα θρανία και στης φτώχειας το σχολειό μάθαμε την κοινωνία και τον πόνο τον παλιό Παραπονεμένα λόγια έχουν τα τραγούδια μας γιατί τ' άδικο το ζούμε μέσα από την κούνια μας Το σεργιάνι μας στον κόσμο ήταν δέκα μέτρα γης Όσο πιάνει ένα σπίτι και ο τοίχος μιας αυλής Παραπονεμένα λόγια έχουν τα τραγούδια μας γιατί τ' άδικο το ζούμε μέσα από την κούνια μας

Αχ η αγάπη που χάθηκε στη σκόνη αχ η ζωή που χάθηκε στη σκόνη Αχ το φεγγάρι που έσβησε τ' ασημένιο φεγγάρι η αγάπη που χάθηκε στη σκόνη Η μέρα μου έρημη κίτρινη μέρα χαρές που βουλιάξατε πνιγμένες χαρές μου Ζωή μου που καίγεσαι στον κίτρινο αέρα η αγάπη που χάθηκε στη σκόνη η ζωή που χάθηκε στη σκόνη

Όταν θα λάβεις αυτό το γράμμα Εγώ θα είμαι πολύ μακριά Και θα πιστέψεις πως δε χωράνε Δύο αγάπες σε μια καρδιά Όταν θα λάβεις αυτό το γράμμα Τότε θα κλάψεις με μαύρο κλάμα Πάντα με μάσκα εσύ μιλούσες Κι ήθελες να 'χεις δυο αγκαλιές Μα που το βρήκες αυτό γραμμένο Εσύ να παίζεις με δυο καρδιές Όταν θα λάβεις αυτό το γράμμα Τότε θα κλάψεις με μαύρο κλάμα