Den Teleionei Etsi I Agapi - Melisses

Ανήσυχος και φοβισμένος με κοιτάζεις Λες πως το πάθος μας τελειώνει Κ' η αγάπη μας κι αυτή ξεψυχά Δεν το πιστεύεις θες να κλάψεις να φωνάξεις Μα εγώ σου λέω μη φοβάσαι Κοίταξέ με ακόμα μία φορά Δεν πεθαίνει δεν πεθαίνει Η αγάπη που μας δένει Δεν πεθαίνει τ' όνειρο μας Γιατί ζει μες το μυαλό μας Δεν πεθαίνει δεν πεθαίνει Η αγάπη που μας δένει Δεν πεθαίνει τ' όνειρο μας Γιατί ζει μες το μυαλό μας Αναρωτιέσαι γιατί όλα να τελειώνουν Φοβάσαι πως δε θα γλιτώσουμε Εμείς από το τέλος αυτό Και κάθε μέρα αυτές οι σκέψεις σε σταυρώνουν Μα εγώ σου λέω μη φοβάσαι Γιατί εγώ για πάντα θα σ' αγαπώ Δεν πεθαίνει δεν πεθαίνει Η αγάπη που μας δένει Δεν πεθαίνει τ' όνειρο μας Γιατί ζει μες το μυαλό μας

Η αγάπη σου δε μένει πια εδώ Αφου κι αλλού το λες το σ' αγαπώ Όσα είπες τόσες νύχτες ήτανε για μας Παραμύθια του ανέμου και της Χαλιμάς Πάνε τόσες εποχές Που κλείδωσα το χάδι το φιλί Ψάχνω μέσα στις βροχές Ήρθες και σ' αγάπησα πολύ Μα ήσουν ψεύτης θολός καθρέφτης Κι απόψε θα εκραγώ Που περιμένω, που σαν τρελή σε θέλω Να 'ρθεις να κοιμηθείς εδώ Μα ήσουν ψεύτης θολός καθρέφτης Κι απόψε θα εκραγώ Που περιμένω, που σαν τρελή σε θέλω Να 'ρθεις να κοιμηθείς εδώ Η αγάπη σου δε μένει πια εδώ Αφου κι αλλού το λες το σ' αγαπώ Όσα είπες τόσες νύχτες ήτανε για μας Παραμύθια του ανέμου και της Χαλιμάς Η αγάπη σου δε μένει πια εδώ Δεν ήσουν πρίγκιαπς μου τι να πω Ένας πύργος απο άμμο ήσουν δυστυχώς Ερωτάς που ήταν λίγος και μικρός Πάνε τόσες εποχές Που ξέχασα πως είχα πληγωθεί Νύχτα στην αμμουδιά Σου έλεγα ωραία η ζωή Και κάποια μέρα Το ψέμα σφαίρα Με βρήκε μέσα στην καρδιά Και είναι αστείο που θέλω μες στο κρύο Να μ' αναστήσεις με φιλιά Η αγάπη σου δε μένει πια εδώ Αφου κι αλλού το λες το σ' αγαπώ Όσα είπες τόσες νύχτες ήτανε για μας Παραμύθια του ανέμου και της Χαλιμάς Η αγάπη σου δε μένει πια εδώ Δεν ήσουν πρίγκιαπς μου τι να πω Ένας πύργος απο άμμο ήσουν δυστυχώς Ερωτάς που ήταν λίγος και μικρός Η αγάπη σου δε μένει πια εδώ Δεν ήσουν πρίγκιαπς μου τι να πω Ένας πύργος απο άμμο ήσουν δυστυχώς Ερωτάς που ήταν λίγος και μικρός Ερωτάς που ήταν λίγος Ερωτάς που ήταν λίγος Ερωτάς που ήταν λίγος και μικρός

Κλείνω τις βαριές κουρτίνες Θέλω μόνη μου να μείνω Πάνε τώρα τόσοι μήνες Που και τον θυμό μου πνίγω Δεν θα σου ξαναμιλήσω Το τηλέφωνο σου σβήνω Μα θα σου πω μόνο κάτι Μα θα σου πω μόνο κάτι Δεν σου χρωστάω ούτε συγνώμη, ούτε αγάπη Δεν είμαι πια όπως παλιά ο άνθρωπος σου Μέχρι και σένα νίκησε ο εγωισμός σου Δεν περισσεύει ούτε γέλιο ούτε δάκρυ Μονάχα κάτι πράγματα σου σε μια άκρη Ούτε γιατί ούτε μπορεί δεν σου χρωστάω Κι ας τρελαίνομαι Ακόμα κι ας πονάω Κλείνω τις βαριές κουρτίνες Κάτι μέσα μου αλλάζει Πάνε τώρα τόσοι μήνες, Που μονάχα σκοτεινιάζει Στον καθρέφτη μου κοιτάω, Βλέπω κάποια που μου μοιάζει Μα θα σου πω μόνο κάτι Μα θα σου πω μόνο κάτι Δεν σου χρωστάω ούτε συγνώμη, ούτε αγάπη Δεν είμαι πια όπως παλιά ο άνθρωπος σου Μέχρι και σένα νίκησε ο εγωισμός σου Δεν περισσεύει ούτε γέλιο ούτε δάκρυ Μονάχα κάτι πράγματα σου σε μια άκρη Ούτε γιατί ούτε μπορεί δεν σου χρωστάω Κι ας τρελαίνομαι Ακόμα κι ας πονάω Δεν είμαι πια όπως παλιά ο άνθρωπος σου Μέχρι και σένα νίκησε ο εγωισμός σου Δεν περισσεύει ούτε γέλιο ούτε δάκρυ Μονάχα κάτι πράγματα σου σε μια άκρη Ούτε γιατί ούτε μπορεί δεν σου χρωστάω Κι ας τρελαίνομαι Ακόμα κι ας πονάω Aκόμα κι ας πονάω