Den Paei Na Leei - Nikos Vertis

Το μπαρ αδειάζει, τα τραγούδια μας τελειώνουν Θα έπρεπε τώρα τα χείλη να ριζώνουν Απέναντι μου όλο το βράδυ έχεις σταθεί Τι λες να συστηθούμε ξανά από την αρχή; Συγγνώμη μα είμαστε μόνοι και θέλω να επισημάνω Πως μ'αρέσει όπως πέφτει το φως στα μάτια σου επάνω Αυτό το στενό για μας έχει φτιαχτεί Θα ήθελα απόψε να γυρνούσαμε μαζί Κι έτσι θα αφήσω στη μέση 'Οσα δεν πρόλαβα να πω Κι όσα έμειναν Στο τελευταίο ποτό Συγγνώμη μα είμαστε μόνοι και θέλω να επισημάνω Το στενό μας ζητάει να μείνεις λίγο παραπάνω Μα ξημερώνει Κυριακή Ακόμη μια φορά που δε γυρίζουμε μαζί

Με φίλους του συνέχεια βγαίνει Μα το ένστικτό μου με τρελαίνει Γιατί δεν στέλνει Κάτι συμβαίνει, κάτι συμβαίνει Με γρίφους όλο μου μιλάει Σε ό,τι ρωτάω δεν απαντάει Το κινητό του μόνο κοιτάω Πού θα το πάει Δε μoυ τα λέει καλά Δεν κάνω πίσω Δε μoυ τα λέει καλά Δεν θα γυρίσω Και από τη ζωή μου Τώρα θα τον σβήσω Χωρίς πολλά – πολλά Δε μoυ τα λέει καλά Συνέχεια κάτι τον πειράζει Τόσο που νόημα δεν βγάζει Κάτι αλλάζει, κάτι αλλάζει Κάτι αλλάζει Το χέρι μου σφιχτά κρατάει Ορκίζεται πως μ' αγαπάει Να δούμε ακόμα αυτό το ψέμα Πού θα το πάει Δε μoυ τα λέει καλά Δεν κάνω πίσω Δε μου τα λέει καλά Δεν θα γυρίσω Και από τη ζωή μου Τώρα θα τον σβήσω Χωρίς πολλά – πολλά Δε μoυ τα λέει καλά

Εσύ που γελάς κι απέξω ζητάς ένα χάδι θα δεις τι θα πει μονάχη να μένεις το βράδυ Δεν μπορώ να καταλάβω πως με τόσα φώτα σ' έχασα δεν μπορώ να το πιστέψω πως σε μια βραδιά σε ξέχασα Δεν μπορώ να καταλάβω πως με τόσα φώτα σ' έχασα δεν μπορώ να το πιστέψω πως σε μια βραδιά σε ξέχασα Κι εγώ απορώ που ήμουνα τόςο κοντά σου πως έφτασα εδώ να θέλω να μείνω μακριά σου Δεν μπορώ να καταλάβω πως με τόσα φώτα σ' έχασα δεν μπορώ να το πιστέψω πως σε μια βραδιά σε ξέχασα Δεν μπορώ να καταλάβω πως με τόσα φώτα σ' έχασα δεν μπορώ να το πιστέψω πως σε μια βραδιά σε ξέχασα Δεν μπορώ να καταλάβω πως με τόσα φώτα σ' έχασα δεν μπορώ να το πιστέψω πως σε μια βραδιά σε ξέχασα Δεν μπορώ να καταλάβω πως με τόσα φώτα σ' έχασα δεν μπορώ να το πιστέψω πως σε μια βραδιά σε ξέχασα

Έκανα κουράγιο με τη λογική μου Πάλευα να πνίξω τι ήθελε η ψυχή μου Μα απόψε τελείωσε, θα γίνεις πια δική μου Πρέπει καρδιά μου οι δυο μας να ζούμε μαζί Έλα να κάνουμε απόψε καινούργια αρχή Πρέπει καρδιά μου οι δυο μας να ζούμε μαζί Έλα να νιώσουμε αυτό που αξίζει πολύ Εγώ κι εσύ Μια αγάπη ζούσε μέσα στο σκοτάδι Κι η υπομονή μας έψαχνε ένα χάδι Τώρα όμως ο έρωτας μάς έβαλε σημάδι Πρέπει καρδιά μου οι δυο μας να ζούμε μαζί Έλα να κάνουμε απόψε καινούργια αρχή Πρέπει καρδιά μου οι δυο μας να ζούμε μαζί Έλα να νιώσουμε αυτό που αξίζει πολύ Εγώ κι εσύ Πρέπει καρδιά μου οι δυο μας να ζούμε μαζί Έλα να κάνουμε απόψε καινούργια αρχή Πρέπει καρδιά μου οι δυο μας να ζούμε μαζί Έλα να νιώσουμε αυτό που αξίζει πολύ Εγώ κι εσύ

Τέτοια ώρα πού γυρνάς και πού κοιμάσαι ποιος ξέρει τάχα να μου πει αν υπάρχουνε στιγμές που με θυμάσαι ποιος ξέρει τάχα να μου πει Τώρα πια λείπεις εσύ και προσπαθώ μ'ένα ποτό τη μοναξιά μου να σκοτώσω Τώρα πια λείπεις εσύ που μου'χες πει αν χρειαστεί και τη ζωή μου θα σου δώσω Τηλέφωνο να πάρεις μη τολμήσεις καλύτερα να μη ξαναγυρίσεις βαρέθηκα να έρχεσαι να φεύγεις κουράστηκα δεν πάει άλλο πια Τηλέφωνο να πάρεις μη τολμήσεις δε θέλω να μου δώσεις εξηγήσεις βαρέθηκα τα ψεύτικα τα λόγια κουράστηκα δεν πάει άλλο πια Πού να πήγαν οι στιγμές του έρωτά μας ποιος ξέρει τάχα να μου πει κι αν θα βγουν αληθινά τα όνειρά μας ποιος ξέρει τάχα να μου πει Τώρα πια λείπεις εσύ και προσπαθώ μ'ένα ποτό τη μοναξιά μου να σκοτώσω Τώρα πια λείπεις εσύ που μου'χες πει αν χρειαστεί και τη ζωή μου θα σου δώσω Τηλέφωνο να πάρεις μη τολμήσεις καλύτερα να μη ξαναγυρίσεις βαρέθηκα να έρχεσαι να φεύγεις κουράστηκα δεν πάει άλλο πια Τηλέφωνο να πάρεις μη τολμήσεις δε θέλω να μου δώσεις εξηγήσεις βαρέθηκα τα ψεύτικα τα λόγια κουράστηκα δεν πάει άλλο πια

Αν μπορείς στην καρδιά μου να μπεις Ότι νιώθω για σένα να δεις Ίσως τότε σκεφτείς τι περάσαμε εμείς Ίσως τότε κοντά μου να 'ρθεις Αν ποτέ αγαπήσεις κι εσύ Αν θα νιώσεις μισή θα το δεις Όταν νιώσεις κι εσύ μοναξιά Και από κάπου ζητάς να πιαστείς Μην αργείς Μην σκεφτείς Σ' αγαπώ όσο κανείς Μην αργείς Μην σκεφτείς Πάντα μέσα μου θα ζεις Αν μια μέρα τυχαία σε δω Με τα μάτια όσα θέλω αν πω Θα το δεις καθαρά κι ας το ξέρεις καλά Μακριά σου δεν ζω τώρα πια Ίσως τότε να 'ναι αργά Να αλλάξουμε πολλά Κάνε κάτι μια φορά Χάνομαι στη μοναξιά μου Μην αργείς Μην σκεφτείς Σ' αγαπώ όσο κανείς Μην αργείς Μην σκεφτείς Πάντα μέσα μου θα ζεις

Θαλασσες κι ουρανο θα ταξιδεψω να'ρθω να σε βρω μες στην αγκαλια σου για να ζεσταθω κι αν η μοιρα μου το φερει και δε μου κρατας το χερι ενα γραμμα θα σου γραψω ολα να σ'τα πω προσεχε καλα τι κανεις σ'αδιεξοδο με φτανεις σαν και μενα αλλον παλι δε θα ξαναβρεις προσεχε με τα δικα σου να μην πεσεις στη φωτια σου κι αν καεις μη με ψαξεις δε θα ειμαι εκει Θαλασσες θα κολυμπησω για σενα ναυαγος στον οριζοντα να ψαχνω για ενα φως κι αν αναψω την καρδια σου κι ουτε τοτε καταλαβεις ενα γραμμα θα σου γραψω ειμαι μοναχος