Chaav Laaga - Sui Dhaaga

Ih ja, ih ja, ih ja, ih oooo Ih ja, ih oooo Ih ja, ih ja, ih oooo Sui sui Banegårdens grå beton Sui sui Toget på den grå paron Det lyser som et stjerneskud Sui sui Tasken i kupéens net Sui sui Uden en returbillet Når fløjten triller toget ud Uhh Sui jaaa Alle de andre spø'r hinanden Hvor blev mon Sui af Oooooo oh Sui sui sui sui – Løber hjemme fra Sui sui sui – uden at spørge mor og far Woooo wooo Sui sui sui sui – Ingen ved hvad vej hun ta'r Sui sui sui sui – Løber hjemme fra Sui sui Lys på lys de farer forbi Sui sui Hjulet ruller op i spin Ahahahahaa Og byen trækker sporet ind Uuuuu Sui jaaaa Sui sui sui sui – løber hjemme fra Ah ih ja Sui sui sui – uden at spørge mor og far Sui sui sui sui – Ingen ved hvad vej hun ta'r Ih ja Sui sui sui sui – Løber hjemme fra Ih ja, ih ja, ih ja, ih oooooo Ih ja, ih oooo Ih ja, ih ja, ih oooo

हौले से सिरहाने में रखकर ये यादें मेरे मन की झोली में छोड़कर ये यादें आँखों से ओझल हो ना जाना तू, साथी उड़ता सा बादल हो ना जाना धागा ये, टूटे ना ये धागा बरसों की यादों का ये धागा धागा ये, टूटे ना ये धागा नाज़ुक से वादों का ये धागा टूटा जो मैं, तूने आकर जोड़ा तेरे हाथों से मैं बना था तेरा था जो, हुआ जब मेरा वो लगा तेरे बिन अधूरा दुनिया ये मेरी तुझसे ही थी पूरी जाना ये लेकिन देर से, जानाँ धागा ये, टूटे ना ये धागा बरसों की यादों का ये धागा धागा ये, टूटे ना ये धागा नाज़ुक से वादों का ये धागा हौले से सिरहाने में रखकर ये यादें मेरे मन की झोली में छोड़कर ये यादें आँखों से ओझल हो ना जाना तू, साथी उड़ता सा बादल हो ना जाना

Aajkal Ye dhaaga tera mera kyun na jud sake Aajkal Main chahta ni ki kisi ka bhi dil dukhe Toh fir aaj kal Kyun baate hoti feeki tere mere beech Tabhi aajkal Yeh dhaaga tera mera nahi jud sake Tere aane ke baad se Na dikha tha koi Tere jaane ki khabar ko sunnke kaise hi apnaaye koi Tu baate banaye Main karu manaye Aur kabtak manaye Jo tu na maane Koshishein ye jaari kyunki Rota jab thi tu sirhaane Tumse kehna chahta par ye dil kyun chup raha Jaane kitne chehron ke peeche yeh chhup raha Tum aati lene mujhko lehron ke kinaaro par Par kya kare ye dil samandar beech hi fas chuka Ab baatein adhoori Yeh dil kehna chaahe Raatein woh poori Jo mil hi na paaye Tumse wafaaon Ki na hai ummeed In dhaagon ko ab na Hum dete hai dheel Aajkal Ye dhaaga tera mera kyun na jud sake Aajkal Main chahta ni ki kisi ka bhi dil dukhe Toh fir aaj kal Kyun baate hoti feeki tere mere beech Tabhi aajkal Yeh dhaaga tera mera nahi jud sake Lipta hai dil mera dhaagon se, dhadke woh tere ishaaro pe Par humein fikar ki dhaagon ke, daag na ho tere haathon pe Hum dono mein dooriyan kaafi Ab bhool chuke kya tum kaisa woh naata tha Aisa ek waada tha rishta yeh janmon ka Sadiyon ka, chid hai ab waadon se Yeh chamdi ab mitti mein milne tak, yaadon mein tera basera rahega Nazron mein yaadein jhalakne par aansu bahenge toh dil kya karega Humein kya woh dhaage toh toot chuke hai jo dil se judi thi Tumse khushi thi ab tumse hi dard hai, dhaagon ka kissa bachega Tujh bin kya karega, yeh saansein bhi chalti thi tere hi kehne par Kaash mohabbat hi hoti bas tumse, judai ke dard main seh leta Main keh deta kaafi asaani se fir na milenge, main tha tere layak nahi Par yeh rishta tha badhkar hum dono se Tukde un dhaagon ke bikhre ab shayad kahi Aajkal Ye dhaaga tera mera kyun na jud sake Aajkal Main chahta ni ki kisi ka bhi dil dukhe Toh fir aaj kal Kyun baate hoti feeki tere mere beech Tabhi aajkal Yeh dhaaga tera mera nahi jud sake

Necesito alguien que me emparche un poco Y que limpie mi cabeza Que cocine guisos de madre, postres de abuela Y torres de caramelo Que ponga dos tachuelas en mis zapatos Para que me acuerde que voy caminando Y que cuelgue mi mente de una soga Hasta que se seque de problemas Y me lleve Y que esté en mi cama viernes y domingo Para estar en su alma todos los demás Días de mi vida Y que me quiera cuando estoy, cuando me voy Cuando me fui Y que sepa servir el té, besarme después Y echar a reír Y que conozca las palabras Que jamás le voy a decir Y que no le importe mi ropa Si total me voy a desvestir Para amarla Para amarla Necesito a alguien que me emparche un poco Y que limpie mi cabeza Que cocine guisos de madre, postres de abuela Y torres de caramelo Si conocen alguien así Yo se los pido Que me avisen, porque es así totalmente Quien necesito, quien necesito Quien necesito, quien necesito Quien necesito, quien necesito ¡Quien necesito¡ (quien necesito) ¡Quien necesito¡ (quien necesito) ¡Quien necesito¡ (quien necesito) La-ra-ra-ra-ra, ra-ra

Todos sabemos que fue Un verano descalzo y rubio Que arrastraba entre los pies Gotas claras del mar oscuro En el pecho dos medanos eternos Y en los ojos un cielo transparente Que brillaba tras del sol Serena y furiosamente Quizás sepan que tenía Una eterna compañera Que reía y se entregaba Desnuda sobre la arena Que volaba cuando estaba en algún sueño Para despertarse dentro de su dueño Al que le daba su amor Hermosa y salvajemente