Café de Paris - Dawid Kwiatkowski

Tu quer dar um rolezão daquele brabo Vou te levar pro bailão de favelado Pega o malote que tu sabe como é Baile da Colômbia tá igual Paris Café Se entrega mulher Faz o que quiser Nós vai te tacar firme e vai meter o pé Senta mulher no talentinho É hoje que a malandra vai sentar pra mim Se entrega mulher Faz o que quiser Nós vai te tacar firme e vai meter o pé Senta mulher no talentinho É hoje que a malandra vai sentar pra mim Senta senta mulher Senta senta mulher Senta senta senta senta vai mulher Senta senta mulher Senta senta mulher Senta senta senta senta vai mulher Senta senta mulher Senta senta mulher Senta senta senta senta vai mulher É o Mano Moreno tá? Tu quer dar um rolezão daquele brabo Vou te levar pro bailão de favelado Pega o malote que tu sabe como é Baile da Colômbia tá igual Paris Café Se entrega mulher Faz o que quiser Nós vai te tacar firme e vai meter o pé Senta mulher no talentinho É hoje que a malandra vai sentar pra mim Se entrega mulher Faz o que quiser Nós vai te tacar firme e vai meter o pé Senta mulher no talentinho É hoje que a malandra vai sentar pra mim Senta senta mulher Senta senta mulher Senta senta senta senta vai mulher Senta senta mulher Senta senta mulher Senta senta senta senta vai mulher Senta senta mulher Senta senta mulher Senta senta senta senta vai mulher

I znowu to samo, wiem wszystko i nic A sił mam za mało Za mało by wyjść I nawet gdy na koniec Znów uśmiecham się Dobrze mnie znasz Tam w środku nie Nie jest okey Dalej nie ma już nic więcej To nie smakuje już tak Jak wcześniej Od dawna czuję, że moje miejsce To nie to które znam Czy można nam Na chwile spaść By znaleźć siebie jeszcze raz Dalej nie ma już nic więcej Nic się nie stało Bywa i tak Po co udawać? To nie był nasz czas Wypada z rąk świat, milknę I nie schylam się To chyba błąd choć dziwnie z nim Jest mi okey, jest mi okey Dalej nie ma już nic więcej To nie smakuje już tak Jak wcześniej Od dawna czuje, że moje miejsce To nie to które znam Czy można nam Na chwile spaść By znaleźć siebie jeszcze raz Dalej nie ma już nic więcej Koniec drogi a ja Od tej chwili chcę sam Wszystko za dobrze znam Dalej nie ma nic już więcej Dalej nie ma nic już więcej Czy można nam Na chwile spaść By znaleźć siebie jeszcze raz Dalej nie ma już nic...

Nie mów do mnie mordo Bo nie znamy się Ja głowę chce mieć wolną I nie muszę, a chcę Bo wie, że z góry patrzę tylko ze sceny Z dołu wyszedłem i tego nic nie zmieni Nigdy nie będę miał dość twojej oceny Wiem jak sie lata i znam twardość ziemi Ja płaczę Codziennie odpłacam każdy błąd Kiedy się bogacę To nie pieniędzmi, które płyną z kont Jak facet Dystans trzymam stąd Wybaczę Zapomnę wszystko to Lecz proszę teraz... Nie mów do mnie mordo Bo nie znamy się, bo nie znamy się Ja głowę chcę mieć wolną I nie muszę, a chcę I nie muszę, a chcę Nie mów do mnie mordo Bo nie znamy się, bo nie znamy się Ja głowę chcę mieć wolną I nie muszę, a chcę I nie muszę, a chcę Mówisz tak jakbyśmy znali się od lat Mówisz tak jakby to proste było tak Mówisz weź nie pytaj Ale ja odliczam końca dnia Jak byle jak Ja płaczę Codziennie odpłacam każdy błąd Kiedy sie bogacę To nie pieniędzmi, które płyną z kont Jak facet Dystans trzymam stąd Wybaczę Zapomnę wszystko to Lecz proszę teraz... Nie mów do mnie mordo Bo nie znamy się, bo nie znamy się Ja głowę chcę mieć wolną I nie muszę, a chcę I nie muszę, a chcę Nie mów do mnie mordo Bo nie znamy się, bo nie znamy się Ja głowę chcę mieć wolną I nie muszę, a chcę I nie muszę, a chcę Jak dobrze znamy się Powiedz proszę Ile o tobie wiem Jak dobrze znamy się Jak chcesz wiedzieć Ile o tobie wiem Co ty o mnie wiesz? Nie mów do mnie mordo Bo nie znamy się, bo nie znamy się Ja głowę chcę mieć wolną I nie muszę, a chcę I nie muszę, a chcę Nie mów do mnie mordo Bo nie znamy się, bo nie znamy się Ja głowę chcę mieć wolną I nie muszę, a chcę I nie muszę, a chcę Nie mów do mnie mordo...