Bøttevis Med Blått - Endre Olsen

Şair olmak isteyen bir gezgin Yaşama hevesi kalmamış bir bezgin Bezirganın önde gideni zengin Rengi kalmamış ki kiminin engin Denizde lodosa yakalanan bir gemicinin Yaşamı hep çetin, metanetin de sınırı var beyim Kimisinin mutluluğu bir resim, kimisininki dört mevsim Kelebeğin ömrüne bedel bir geleceğin Getirecek hediyesi nedir ki? Bilemedim Vay haline elekte elenenin Hayata ağlamaklı başlayan bu insanoğlu gördü geleceği Bir dilim ekmeğin sonunda bedelinin de alınacak olması gibi Düşünenin, düşenin de dostu olmamış ki batanın olsun Müttefik de belli değil ittifak da, mutlak mücadele kazanmak, zafere koşmak Yenilince ağlamak, yenmek için hile yapmak Her sonuçta pay kapmak dünya kuralı olmuş Taştan bozma kalplerse hep kanla dolmuş Kanadımı kırdılar uçamadım anne Savaşa soktular koşturdum Kalbini açamayan herkesin aklına Eğriyi doğruyu ben soktum Sonbaharda dökülen yapraktım İlkbaharda geri geldim ben Aileme dostuma selamlar olsun Gökkuşağındaki bir rengim ben Kanadımı kırdılar uçamadım anne Savaşa soktular koşturdum Kalbini açamayan herkesin aklına Eğriyi doğruyu ben soktum Sonbaharda dökülen yapraktım İlkbaharda geri geldim ben Aileme dostuma selamlar olsun Yağmur sonrası güneşim ben Zamanda yolculuk beyinde meşgul edebilir Fakat objektif olmaz Zararı yoktur yararı olmadığı gibi Benliğinde kaybedilen her şey Benliğinde kaybedilen her şey Hesap masasında olabilir yalnızken Utanma aç kalbini, gir topluma Göster haydi kendini ve "Buradayım" de! Savaşı kaybetme, yürüme geriye dönme Bak ve ileriye ilerle Hisset deliğe düşme, dönme deliye Karaya boyanan adamın boynuna ilmeği de geçiren cellata Bi' çare lanet, hayalet olana dek Beklemek mi gerek acep? Çarkı dönmemiş ki feleğin gözünün yaşına baksın Gözümün yaşını alsın Kanımı canımı alsın ancak canımı yakmasın Azap çeken gönüllere, kül olan tüm kalplere yağmur yağsın Kalp dağlayan tüm eller kalpleriyle dağlansın Kalp karalayanlar yansın Kanadımı kırdılar uçamadım anne Savaşa soktular koşturdum Kalbini açamayan herkesin aklına Eğriyi doğruyu ben soktum Sonbaharda dökülen yapraktım İlkbaharda geri geldim ben Aileme dostuma selamlar olsun Gökkuşağındaki bir rengim ben Kanadımı kırdılar uçamadım anne Savaşa soktular koşturdum Kalbini açamayan herkesin aklına Eğriyi doğruyu ben soktum Sonbaharda dökülen yapraktım İlkbaharda geri geldim ben Aileme dostuma selamlar olsun Yağmur sonrası güneşim ben Koşturmak boş durmaktan iyidir Boş durmak boş koşmaktan yararlı Hoş tutmak gönlü yaş tutmaktan çok zormuş Yaşlanmak her dökülen yaprağın arkasından ağlamak gibidir Hayat denen hele emeklilik seçim değildir Kadere bağlıdır yazgıdır Hayat ince bir çizgi, narin bir çalgıdır Yüzlerce yıl emek veren insanın Hasat zamanı ölü tohumlara mıdır? Her güne yeni umutlarla açılan gözler Yalanlarla ağlatılan gözler Dolanlarla aldatılan gözler Bir güzel sözle güler Akıtılan her damla ter yok oluşu engeller Negatif değillerse art niyetli değillerse Eğer bu böyle devam eder Dilediğim her şey olmuyor Çabalar bazen çok nafile Nargilenin dumanına benzer hayallerim Sadece beni zehirler ve uçup gider Kafileler gibidir insanlar Bazen seni seyreder giderler Herkes kendine paha biçmiş Ben de karşılıksız bir çek Emeklerim dostluktan yana Ama olmuyor Anneme sordum niçin böyle? Ama baktım o da ağlıyor Kanadımı kırdılar uçamadım anne Savaşa soktular koşturdum Kalbini açamayan herkesin aklına Eğriyi doğruyu ben soktum Sonbaharda dökülen yapraktım İlkbaharda geri geldim ben Aileme dostuma selamlar olsun Gökkuşağındaki bir rengim ben Kanadımı kırdılar uçamadım anne Savaşa soktular koşturdum Kalbini açamayan herkesin aklına Eğriyi doğruyu ben soktum Sonbaharda dökülen yapraktım İlkbaharda geri geldim ben Aileme dostuma selamlar olsun Yağmur sonrası güneşim ben Kanadımı kırdılar uçamadım anne Savaşa soktular koşturdum Kalbini açamayan herkesin aklına Eğriyi doğruyu ben soktum Sonbaharda dökülen yapraktım İlkbaharda geri geldim ben Aileme dostuma selamlar olsun Gökkuşağındaki bir rengim ben Kanadımı kırdılar uçamadım anne Savaşa soktular koşturdum Kalbini açamayan herkesin aklına Eğriyi doğruyu ben soktum Sonbaharda dökülen yapraktım İlkbaharda geri geldim ben Aileme dostuma selamlar

What is it you think I need? Maybe it's too hard to see I don't want it all I've had enough I don't want it all I've had a love Worst feeling I've ever had is gone It's gone I know how it all comes back, I know too well Now I'm done I'm leaving once again Making my own plans I'm not looking for the answer Or anything that lasts I just want to see some beauty Try and understand If we got to know each other How rare is that? All that space in between where we stand Could be our chance Could be our chance I'm walking through the scenes I'm saying all the lines I wish I could un-see some things that gave me life I wish I could un-know some things that told me so I wish I could believe all that's been promised me It's hard to say forever love Forever's just so far It's hard to say forever love Forever's just so far It's hard to say forever love Forever's just so far Why don't you say you're with me now With all of your heart? With all of your heart With all of your heart

Don't take it for granted Love when you have it You might be looking over A lonelier shoulder Remember when we said We'd never have children I'm holding your baby Now that we're older How time has revealed how Little we know us I've been too busy I should've noticed Days that keep slipping A life that I'm missing I wish it were true love I wish we were kissing Show me a love that Won't ever leave Or look for another One to deceive I'm beginning to wonder If anything's real Guess we're just at the mercy Of the way that we feel Alive with a past No other can share Alone with a heart No other can bear So give me some heaven Just for a while Make me eternal There in your smile