Geldim Bak sana geldim Yine de yüzün gülmedi Sevdim Hep seni sevdim Yine de sana yetmedi Anlat Derdini bana anlat Nedendir bu hüzün bitmedi Anlat Derdini bana anlat Nedendir bu hüzün bitmedi Oysa ki her şeyim senindi İstesen bu can verilirdi Oysa ki her şeyim senindi İstesen bu can verilirdi Sorma Bana soru sorma Bu kafayla cevap bulamam Geçtim Birçok şeyi geçtim Nasıl da tutuldum ben sana Anlat Derdini bana anlat Nedendir bu hüzün bitmedi? Anlat Derdini bana anlat Nedendir bu hüzün bitmedi? Oysa ki her şeyim senindi İstesen bu can verilirdi Oysa ki her şeyim senindi İstesen bu can verilirdi

Gönlüme bir ateş düştü, yanar ha, yanar, yanar Ümit gönlümün ekmeği, umar ha, umar, umar Elleri ak, yumuk yumuk, ojeli tırnakları Nerelere gizlesin şu avucun nasırları? Otomobili tamire geldi dün bizim tamirhaneye Görür görmez vurularak başladım ben sevmeye Ayağında uzun etek, dalga dalga saçları Ustam seslendi uzaktan, "Oğlum, al takımları" Ustam seslendi uzaktan, "Oğlum, al takımları" Bir romanda okumuştum buna benzer bir şeyi Cildi parlak kâğıt kaplı, pahalı bir kitaptı Ne olmuş, nasıl olmuşsa âşık olmuştu genç kız Yine böyle bir durumda tamirci çırağına Ustama dedim ki, "Bugün giymeyim tulumları" Arkası puslu aynamda taradım saçlarımı Gelecekti bugün geri arabayı almaya O romandaki hayali belki gerçek yapmaya Romanlardaki hayali belki gerçek yapmaya Durdu zaman, durdu dünya, girdi içeri kapıdan Durdu zaman, durdu dünya, girdi içeri kapıdan Öylece bakakaldım gözümü ayırmadan Öylece bakakaldım gözümü ayırmadan Arabanın kapısını açtım, açtım, girsin içeri Arabanın kapısını açtım, girsin içeri Kalktı hilal kaşları, sordu "Kim bu serseri?" Kalktı hilal kaşları, sordu "Kim bu serseri?" Çekti gitti arabayla, egzozuna boğuldum Gözümde tomurcuk yaşlar, ağır ağır doğruldum Ustam geldi, sırtıma vurdu, "Unut" dedi "romanları" İşçisin sen, işçi kal, "Giy" dedi "tulumları" İşçisin sen, işçi kal, "Giy" dedi "tulumları" İşçisin sen, işçi kal, "Giy" dedi "tulumları" İşçisin sen, işçi kal İşçisin sen, işçi kal İşçisin sen, işçi kal İşçisin sen, işçi kal İşçisin sen, işçi kal İşçisin sen, işçi kal İşçisin sen, işçi kal İşçisin sen, işçi kal İşçisin sen, işçi kal İşçisin sen, işçi kal İşçisin sen, işçi kal İşçisin sen, işçi kal

Ey aşk Bodrum'da bir sahildesin Ey aşk Bu odada bir yerdesin Durdu zaman yüreğimdesin Durdu zaman yüreğimdesin Vicdan Dikenlerin içindeyim Ben hala Toprağın üzerindeyim Durdu zaman yüreğimdesin Durdu zaman yüreğimdesin Tıkandım bu yerde Kaldım kendimle Tıkandım bu yerde Kaldım kendimle Durdu zaman yüreğimdesin Durdu zaman yüreğimdesin

Aldım kendimi yollara, vurdum Nereden geldiğimi unuttum Hiç bu kadar yalnız kalmamıştım Nasıl güzel uyandım Bitti artık saçma sapan mecburiyetler Öldü artık içimdeki sabırlı kişi Yeter bu kadar Yeter bu kadar Hepsi bu kadar Ne çok eskilerle (ne çok) Ne çok yenilerle (ne çok) Ne çok bahaneyle savaştım Sustum olmadı Kızdım olmadı Belki var olmadı Kendimden başka kimse olamadı Ardından ona kimse yaranamadı Yeter bu kadar Yeter bu kadar Yeter bu kadar Yeter bu kadar Hepsi bu kadar