तिमी अनि मेरो त्यही एउटै कुरा लाज नमानी बोल जीवनको भाका तिमीलाई नै चाल छैन, खै, के भन्छौ मलाई अमूल्य यो समय दिन्छु तिमीलाई आफूलाई हेर, के देख्दैनौ मलाई? संसार छोडी आयाै मेरो यो जीवनमा, यो जीवनमा जीवनमा, जीवनमा अघि-अघि तिमी बाटो मलाई देखाउँदै आज फेरि कहाँ बिलायाै? हाम्रो अर्को भेटमा देखाउनेछु तिमीलाई साना-साना तारा, चम्किला तिम्रा आँखा सुन्ने गर तिमी मलाई कहिलेकाहीँ भन्नु केही छैन मलाई तर यो जीवनमा, यो जीवनमा जीवनमा, यो जीवनमा यो जीवनमा, यो जीवनमा यो जीवनमा, यो जीवनमा

मुख मात्र चलाएर केही हुन्न अब भोलि बल्ल आउला लक्ष्य लिई बढ्छौँ अघि जब सुन्निई सके हातहरू, दुखिसके गोडा आफ्नो स्वार्थ पुर्याउने क्रममा दुईचार जनालाई मिच्नु नि भयो होला म केवल उसको लागि ऊ केवल उसकै लागि मुख मात्र चलाएर केही हुन्न अब भोलि बल्ल आउला स्विकार्छौँ दायित्व जब फुटिसके ओठहरू, सुकिसके गला आफ्नो तृष्णा मेटाउने क्रममा मा.प.सेमा पनि पर्नुभयो होला म केवल उसको लागि ऊ केवल उसकै लागि "के दिऊँ उपहार?" भनेर मन मान्दैन व्यवहार देखेर "के दिऊँ उपहार?" भनेर मन मान्दैन व्यवहार देखेर "जे सुकै गर्" भनी लागेँ म छेउ, तर मलाई गरिखान "जे सुकै गर्" भनी लागेँ म छेउ, तर मलाई गरिखान जे सुकै गर्... (लागेँ म छेउ, लागेँ म छेउ) (लागेँ म छेउ, लागेँ म छेउ) (लागेँ म छेउ, लागेँ म छेउ) लागेँ म छेउ, लागेँ म छेउ (लागेँ म छेउ, लागेँ म छेउ) लागेँ म छेउ, लागेँ म छेउ "के दिऊँ उपहार?" भनेर मन मान्दैन व्यवहार देखेर "के दिऊँ उपहार?" भनेर मन मान्दैन व्यवहार देखेर "जे सुकै गर्" भनी लागेँ म छेउ, तर मलाई गरिखान "जे सुकै गर्" भनी लागेँ म छेउ, तर मलाई गरिखान "जे सुकै गर्" भनी लागेँ म छेउ, तर मलाई गरिखान जे सुकै गर्...

मौका पाए सच्याउँथेँ सोचैसोचमा मौका गुमाएँ भूल मबाट भएछ यो कस्तो? रिसैरिसमा झन् रिस उठेजस्तो दिन आउँछ भनी पर्खी बसेँ पर्खाइमै दिन भुलिदिएँ छोडी आएँ आफ्नो चाहनालाई तोडिदिएँ सबै बन्धन भूल भएछ यो कस्तो? चोखो माया नबुझेजस्तो भूल भएछ यो कस्तो? नसोध मलाई आँधी यो चल्न देऊ आफूलाई नरोक भो-भो, त्यति नसताऊ सक्दिन सुम्पिन म बाध्यता मेरो बुझिदेऊ बुझेको छु तिम्रा चाहनालाई तिम्रा हरेक बहाना हरेक भावनाहरूलाई भूलैभूलमा भूल भयो भूलैभूलमा भुलेछु म भूलैभूलमा भूल भयो भूलैभूलमा भुलेछु म भूलैभूलमा भूल भयो भूलैभूलमा भुलेछु म भूलैभूलमा भूल भयो भूलैभूलमा भुलेछु म