Aformi - Ellize

Το τελευταίο αύριο ποιος ξέρει που θα πέσεις τι θύμα θα σε κάνουνε οι κούφιες υποσχέσεις Το τελευταίο αύριο ποιος ξέρει τι φυλάει ποιος είναι ο αμετάπειστος και ποιος παρακαλάει Δίχως λόγο κι αφορμή η καρδιά σου άλλη θέλει Δίχως λόγο κι αφορμή με έκανες εχθές κουρέλι Δίχως λόγο κι αφορμή μάζεψες τα πράγματά σου μα εδώ δε θα με βρεις όταν πέσουν τα φτερά σου Το τελευταίο αύριο ελεύθερο σ' αφήνω και όνειρό σου ενέχυρο ζητάς και δε σ' το δίνω Το τελευταίο αύριο ό,τι μου πεις θα γίνει ποιος μεγαλώνει, μάτια μου, τα μάτια αν δεν κλείνει Δίχως λόγο κι αφορμή η καρδιά σου άλλη θέλει Δίχως λόγο κι αφορμή με έκανες εχθές κουρέλι Δίχως λόγο κι αφορμή μάζεψες τα πράγματά σου μα εδώ δε θα με βρεις όταν πέσουν τα φτερά σου (Δίχως λόγο κι αφορμή) (Δίχως λόγο κι αφορμή) Δίχως λόγο κι αφορμή μάζεψες τα πράγματά σου μα εδώ δε θα με βρεις όταν πέσουν τα φτερά σου

Άμα φύγεις τώρα, μην ξαναγυρίσεις Στάχτη οι φωτογραφίες, αναμνήσεις Η φλόγα που άναψες έχει σβήσει Θα 'σαι ένας ξένος που είχα αγαπήσει Τα πράγματα σου πότε θα 'ρθεις να πάρεις; Το άρωμα σου μυρίζω στο κρεβάτι Τα ρούχα σου είναι μέσ' στην ντουλάπα Θα 'πρεπε να 'ναι ήδη άδεια Κλείνω τα φώτα, σε νιώθω κοντά μου Κρύσταλλα, έχει παγώσει η καρδιά μου Είναι το τελευταίο τραγούδι για 'σένα Δεν θα ξανά γράψω άλλο για εσένα Άμα φύγεις τώρα, μην ξαναγυρίσεις Στάχτη οι φωτογραφίες, αναμνήσεις Η φλόγα που άναψες έχει σβήσει Θα 'σαι ένας ξένος που είχα αγαπήσει Άμα φύγεις τώρα, μην ξαναγυρίσεις Στάχτη οι φωτογραφίες, αναμνήσεις Η φλόγα που άναψες έχει σβήσει Θα 'σαι ένας ξένος που είχα αγαπήσει Τι να με ψάχνεις ενώ έχεις άλλη; Γιατι την αξία βλέπεις όταν με χάνεις; Με παρακαλάς τώρα γιατί υπερβάλλεις; Το ξέρουμε και οι δύο, δεν θα αλλάξεις Τον τρόπο που μου 'φερες, σε καθρεφτίζω Για το μέλλον μας άλλο δεν θα ελπίζω Τα λόγια σου, ψέμα, δεν θα επιμείνω Λάθος μεγάλο το να σου ανήκω Άμα φύγεις τώρα, μην ξαναγυρίσεις Στάχτη οι φωτογραφίες, αναμνήσεις Η φλόγα που άναψες έχει σβήσει Θα 'σαι ένας ξένος που είχα αγαπήσει Άμα φύγεις τώρα, μην ξαναγυρίσεις Στάχτη οι φωτογραφίες, αναμνήσεις Η φλόγα που άναψες έχει σβήσει Θα 'σαι ένας ξένος που είχα αγαπήσει

Δεν παρακαλώ, δεν σου αξίζω Τους τοίχους που γκρέμισες πως θέλεις να τους ξαναχτίσω; Δεν είναι σωστό, μα μέσα μου ελπίζω Όλα τα λάθη σου να τα ξεχάσω όταν ξυπνήσω Ξενυχτάς και δε μου λες Με ποια ήσουν έξω εχθές Και εγώ σε περίμενα στο σπίτι Πως μπορείς και την φιλάς; Ξέρει κι εκείνη για μας; Ξέρει κι εκείνη τι είχε γίνει; Στα μέρη που γυρνάς πάλι θα με ζητάς Θ' ακούς το όνομα μου και θα σκέφτεσαι εμάς Στα μάτια να με κοιτάς όταν θα μου μιλάς Μου λες ότι μετάνιωσες μα τώρα είναι αργά Ξενυχτάς και δε μου λες Με ποια ήσουν έξω εχθές Και εγώ σε περίμενα στο σπίτι Πως μπορείς και την φιλάς; Ξέρει κι εκείνη για μας; Ξέρει κι εκείνη τι είχε γίνει; Δεν προσπαθώ, μα πάνω σου πέφτω Άλλον φιλώ, μα εσένα θέλω Μην μου πεις ότι με θες Άλλα κάνεις, άλλα λες Λόγια και υπερβολές Πνίγομαι και εσύ... Ξενυχτάς και δε μου λες Με ποια ήσουν έξω εχθές Και εγώ σε περίμενα στο σπίτι Πως μπορείς και την φιλάς; Ξέρει κι εκείνη για μας; Ξέρει κι εκείνη τι είχε γίνει; Στα μέρη που γυρνάς πάλι θα με ζητάς Θ' ακούς το όνομα μου και θα σκέφτεσαι εμάς Στα μάτια να με κοιτάς όταν θα μου μιλάς Μου λες ότι μετάνιωσες μα τώρα είναι αργά Ξενυχτάς και δε μου λες Με ποια ήσουν έξω εχθές Και εγώ σε περίμενα στο σπίτι Πως μπορείς και την φιλάς; Ξέρει κι εκείνη για μας; Ξέρει κι εκείνη τι είχε γίνει;