ดึกแล้วแต่สายตายังมองจ้องอยู่ ผมเดาเอาก็พอรู้ว่าคุณไม่มีใครไปส่ง เมื่อร้านกำลังค่อยๆปิด ไฟกำลังค่อยๆดับ ผู้คนก็ค่อยๆกลับ และผมก็คงไม่อาจปล่อยคุณไว้คนเดียว ถ้าหากว่าคุณไม่รู้คุณก็ควรจะถาม และหากคุณเริ่มไม่เป็นก็ขอให้คุณทำตาม และหากว่าในคืนนี้คุณยังเขิน ผมจะเป็นคนเดินเข้าไปถาม ว่าคืนนี้มีใครไปส่งหรือยัง ไม่ได้คิดร้ายแค่เสียงหัวใจข้างในร้องบอก สุภาพสตรีที่ตรงนั้น ให้กลับคนเดียวคงอันตราย เมื่อร้านกำลังค่อยๆปิด ไฟกำลังค่อยๆดับ ผู้คนก็ค่อยๆกลับ และผมก็คงไม่อาจปล่อยคุณไว้คนเดียว ถ้าหากว่าคุณไม่รู้คุณก็ควรจะถาม และหากคุณเริ่มไม่เป็นก็ขอให้คุณทำตาม และหากว่าในคืนนี้คุณยังเขิน ผมจะเป็นคนเดินเข้าไปถาม ว่าคืนนี้มีใครไปส่งหรือยัง สัญญาจะไม่ทำอะไรที่มันเสียหาย คุณไม่ต้องกังวลใจ รับรองไปกับผมน่ะปลอดภัย ผมจะกลับไปส่งคุณถึงบ้าน ถ้าหากว่าคุณไม่รู้คุณก็ควรจะถาม และหากคุณเริ่มไม่เป็นก็ขอให้คุณทำตาม และหากว่าในคืนนี้คุณยังเขิน ผมจะเป็นคนเดินเข้าไปถาม ว่าคืนนี้มีใคร ถ้าหากว่าคุณไม่รู้คุณก็ควรจะถาม และหากคุณเริ่มไม่เป็นก็ขอให้คุณทำตาม และหากว่าในคืนนี้คุณยังเขิน ผมจะเป็นคนเดินเข้าไปถาม ว่าคืนนี้มีใครไปส่งหรือยังจ๊ะ รถเมล์ก็ไม่มี taxi ก็ไม่ดี กลับไปกับพี่เถอะนะ รถเมล์ก็ไม่มี taxi ก็ไม่ดี ไปเถอะไปเถอะนะ