(Doo-bee-doo-bee-do-bah) (Doo-bee-doo-bee-do-bah) (Doo-bee-doo-bee-do-bah) (Doo-bee-doo-bee-do-bah) (Perry) He's a semiaquatic Egg laying mammal of action (Doo-bee-doo-bee-do-bah) (Doo-bee-doo-bee-do-bah) He's a furry little flatfoot Who'll never flinch from a fray He's got more than just mad skill He's got a beaver tail and bill And the women swoon Whenever they hear him say - He's Perry, Perry the Platypus (You can call him Agent P) Perry (I said you can call him Agent P) Agent P

Słyszałem słowa Widziałem gesty Wzrokowy kontakt Zdawałem testy A łzy muszę zbierać sam Za słabą głowę Za słabe teksty Za twój Kołobrzeg Za moje błędy Sam się skręca w dłoniach blant Buh, buh i zalewa mnie dym Buh, buh i nie mogę na nogach stać Zamrażam czas Buh, buh, tak mijają mi dni Już, już, przychodzi wstyd Wszystko nie tak Frunę do gwiazd Mijam Venus Mijam twój świat Lecę do gwiazd Słodki jest smak Łyżki dżemu Próbuję wstać Gravity sucks Choć inne usta Przyszło całować Na mojej piersi Śpi inna głowa Ja odczuwam strach Muszę coś skręcić Coś tu skołować Słowom nie przeczyć To tylko słowa, start Rakiety start Frunę do gwiazd Mijam Venus Mijam twój świat Lecę do gwiazd Słodki jest smak Łyżki dżemu Próbuję wstać Gravity sucks

Za wycieraczką zostawił ślad Że kije w oko będzie wkładał, tylko że przez samo "H" Przez samo "H", przez samo "H", po prostu "H" Muszę mu przyznać - odważny ruch By komuś tak do szyby podejść i zrobić zrzut Zostawić garść niemiłych słów, tę całą żółć Atakuj, atakuj, mam to co dnia Cyfrowych cwaniaków już za dobrze znam Dobrze znam, dobrze znam Klawiatur pan, a jego broń to duży RAM Wciąż niewiele mogę, gdy choć jeden z nich Do mojego domu przynosi swój syf Dobija wtedy myśl Nie umiem przecież bić To Matylda, to Matylda To Matylda podlewa mi dzisiaj sad Nigdzie nie idę sam To Matylda, to Matylda Chce mi dzisiaj w prezencie od siebie dać Ten wybuchowy dar Wilgotne palce, nerwowy pęd Już miałem zgrabnie coś odpisać, ale nagle Wiem - odetnę prąd, wyłączę go, zabiorę stąd A jeśli kiedyś znów wpadnę w szał Przyjdzie mi zmierzyć się, zniewagą ktoś mi rzuci w twarz To chciałbym móc choć jeden raz, ten jeden raz Wymierzyć mu pięścią gorącą jak stal Ten surowy werdykt, gdzie sędzia to ja Tylko ja, tylko ja Bez żadnych ulg, odwołań skarg, po prostu strzał Wiem dobrze, że przemoc to najsłabsza z kart I do mojej talii pasuje jak żart Lecz chciałbym tak jak ty Pokonać wszystkich złych To Matylda, to Matylda To Matylda, to Matylda To Matylda podlewa mi dzisiaj sad Nigdzie nie idę sam To Matylda, to Matylda Chce mi dzisiaj w prezencie od siebie dać Ten wybuchowy dar To Matylda, to Matylda Jedną ręką skutecznie wyrywa chwast Nigdzie nie idę sam Idę sam, idę

Well, I've been acting like a boy all week Looking for a way to go out for a drink Felt a bit too tired of people smiling at me You started talking 'bout them, then you cried I listened closely 'cause you could not lie All the whispers come to my address And I just can't wait for the other part My face is in the dust, and you know I must pretend But I'm feeling slowly overwhelmed And you know I must believe all the words I didn't hear You've been calling me all night long You kept calling 'till I lost my phone Though I've been telling you, my secrets end with lies And I'm so tired of this whole damn noise I'm just so tired, could it be much worse? We have tried but we failed to loosen up And I just can't wait for the other part My face is in the dust, and you know I must pretend But I'm feeling slowly overwhelmed And you know I must believe all the words I didn't hear And I just can't wait for the other part My face is in the dust, and you know I must pretend But I'm feeling slowly overwhelmed And you know I must believe all the words I didn't hear

Witaj nieznajomy, pytanie do ciebie mam. Czy zdążę jeszcze wrócić, drogi dawno już zasypał czas. Za oknem cisza, najcichsza jaką znam. Taka przed burzą, co zrywa dach. Witaj nieznajomy, nawet nie wiem jak na imię masz. Patrzę na ciebie i myślę: czy to ja za kilka lat? Za oknem szarość wchodzi w czerń Ty wciąż nie mówisz do mnie nic. Na tym pustkowiu mieszka śmierć Czy to tylko część mojego snu? Powiedz mi Ściany się burzą, szyby pękają na raz Lecę w dół przez błędy wszystkich lat Widzę wyraźnie pełne rozczarowań twarze A w oczach ból i gniew uśpionych zdarzeń Kłamałem więcej niż kiedykolwiek chciałbym przyznać, A w moich żyłach płynęła krew zimniejsza niż stal. Dlatego dzisiaj jestem całkiem sam Mój nieznajomy, czy widzisz to co ja? Jak to możliwe, ze ktokolwiek ufał mi? Pozornie szczery, lecz nigdy tak jak dziś. To samo miejsce, ten sam zmęczony strach. Wśród tłumu ludzi odbijam się od dna. Żegnaj nieznajomy, już nie chcę twoich rad